Çok Şükür Huzurluyum

Oturdum

Bir çam ağacı gölgesine

Başladım sesli şekilde

Huzur arıyorum demeye

Sıraladım sözlerimi arka arkaya

Huzur arıyorum

Kendim için ailem için yakınlarım için

Huzur arıyorum

Yakın çevrem uzak çevrem için

Huzur arıyorum

Ülkem için insanlık için

Diyerek

Devam ettim seslenmeye

Tanrım

Huzur nasip et bizlere

Hem iç hem dış huzur olsun nasibimiz

Diye diye

Ve

Ne olur Tanrım kabul et dileğimi

Huzurlu kıl beni

Huzurlu kıl ailemi

Huzurlu kıl yakınlarımı

Huzurlu kıl ülkem insanlarını

Huzurlu kıl şu tüm insanlığı

Şeklinde sürdürüyorken seslenişimi

Birden

Bir ses geldi kulağıma

Çam ağacıydı konuşan

Kaldırdım başımı baktım çam ağacına

Dedi ki

Huzur arıyorsan eğer sen

Beni dinle iyice

Bak

Gölge oluşturuyorum yapraklarımla

Yorgunlar bitkinler güneşten bizar düşenler

Gelip oturuyorlar gölgemde

Meyve veriyorum

Dallarım yerlere eğilircesine

Gelip koparıyorlar

Dallarımı yerlere değdirircesine

Kırılıyor çoğu zaman dallarım

Gıkım çıkmıyor hiç yansa da canım

Sessiz kalıyorum öylece

Gölgemde oturup

Hatır gönül dinleyen de dinlemeyen de

Meyvemi dalımdan

Nazikçe alan da

Hoyratça koparan da

Fark etmiyor benim için

Kabulümdür her kim olursa

Ben

Gölge yaparım insanlar oturur gölgemde

Meyve veririm isteyen koparır yer dalımdan

O kadar o kadar işte

Sana öğüdüm olsun bu yaşamım

Gönül koyma

Kırma

Kırılma

Sabret

Allah aşkına

Sabret

Sabret

Allah katında en kıymetli olan

Sabırdır unutma

Ve sabırdır

İç huzuru da dış huzuru da

Yaratıp yaşatan

Sende başlayacak huzur önce

Senden yayılacak başkalarına

Anla bunu

Anla bunu

Yaşa şu iç huzuru dış huzuru

Yaşa

Yaşa gönlünce

Diye bitirdi seslenişini

Ne şanslıyım ben dedim kendime

Sevindim

Gelip oturdum bu çam ağacı gölgesine diye

Düşündüm kabullendim

Oldum

Bir sabır taşı

Bir hoşgörü abidesi

Bir kırılmaz can

Asla kırmaz bir beni âdem

Oldum

Oldum

Oldum işte

Gerçekten huzurlu bir adam

Çok şükür huzurluyum

Çok şükür

Çok şükür Tanrıma

Çok şükür