- Kategori
- Şiir
Çok yorgumun Tristezza
Çok yorgumun Tristezza,
İçimde ne bir his ne bir nefes...
Frijit ruhlar gezegenize giden bir trene biniyorum.
Samanyoluna ekmek kırıntıları saçarken ellerim,
sana benden hatıra, bu kırık satırları bırakıyorum.
Şimdi gözlerini kapat
ve kalbinde bana dair ne varsa koparıp at.
Az sonra senin için yeni bir hayat başlayacak
Benden ve ruhumun derin girdaplarından uzak...