Çorum hatırası

1988 yılı Anadolu hatıralarımın devamı olarak, işimiz gereği Samsun'dan Çorum'a gidip dönmemizi aktaracağım.

Kahvaltından sonra Samsun'dan yola çıktık, Samsun'dan giderken Sivas - Çorum yol kavşağına geldiğimizde yolüstü manavını gördüğümüzde açıktığımızı hissettik kurduğumuz diyaloğla manavın, doğal sebzeleri ve yumurtasıyla menemen yapabileceğini yanında yoğurt verebileceğini üstüne çay ve meyva ikram edebileceğini söyleyince bundan iyisi olmaz dedik ve hazır çayından içerek beklemeye başladık, menemeni yedikten sonra acıktığımızdan mı? malzemenin doğallığından mı? unutulmayacak bir doğal lezzet hafızamıza yerleşti (o menemeni hala özlerim) molamızı tamamladık yola devam ettik.

Amasya'ya geldiğimizde öğrencilikten bir arkadaşımın öğretmenlik nedeniyle orada olduğunu hatırladım dağın eteğindeki çanak konumuna yerleşmiş Amasya'ya girdik arkadaşı bulduk nostaljik sohbetler yaptık ve Çorum'a devam ettik ulaştığımızda akşama doğruydu şehri dolaştık farklı bir yapısı vardı; bir yanda düzenli bir şehir diğer yanda tozuyla şehri istila eden çimento fabrikası, akşam şube yöneticilerinin orta anadolunun klasik etli ekmek ve tandır ikramından oluşan yemeği keyifle yerken Çoruma ilişkin gecekondunun olmadığı tek şehir merkezi olduğunu düzenin buna dayandığını ama çimento tozundan da bezdiklerini öğrendik.

Sonraki gün işimizi yaptık şehri gezdik ve çeşit çeşit leblebilerden alarak Samsun'a geriye dönüşe başladık, manavda çay-meyva molası verdik ve Samsun'a girişteki bir köyde dere kenarında tokmakla çamaşır yıkayan kadınları gördüğümüzde 15 gün sonra Ayvalık'ta olacağımızı ve kadınlar dünyasının 180 derece farklı yaşam biçimini düşündüm. Bir yandan alabildiğine özgür kıyı tatili diğer yanda tokmakla çamaşır yıkamak... İşte yaşamın temel zıdlıklarından birinin resmi...

Akşam Samsun'a döndük ve sonraki gün Sinop'a hareket ettik...