Çözülme

İktidar partisinin bir özelliği var. Eleştiriye fazla dayanamıyor. Neredeyse eleştirenlerin bir anda ileri demokrasiye (!) geçişte engel teşkil ettiklerini söylüyor. Söylemekle kalmıyor, demokrasi düşmanlarının paralelinde olduğunu ima ediyor. 

Kendisi ne yapıyor? 

Mecliste çoğunluğu olması nedeniyle istediği kanunu rahatça çıkarıyor. Engel tanımıyor. Başbakanın öğrenciye söylediği "ister asarsın, ister kesersin" cümlesi bir iktidarın demokrasi kavramından ne anladığını açıklamaya yetiyor. Ama demokrasi bunların dışında cereyan eden bir irade sistemi değil midir? 

Muhalefetin eleştirilerine tahammül derecesi yok. Sivil toplum örgütlerinin eleştirilerini, gösterilerini sert şekilde önlemeye çalışıyor. Hatta orantısız güç kullanımına baş vuruyor. Bunlar olurken muhalefet kabuk değiştirdi. Ana muhalefetin liderinin değişmesi iktidarı frenler gibi oldu. 

Kaset hikayeleri, sigorta müdürü hikayeleri cılız bir söylemden öteye gidemediği anlaşıldı. Yine de iktidar sözcüleri bunlarla meşgul. Hitap ettikleri kültür yapısı alkış tutabiliyor. Olayın basitliğini anladıklarını sanmıyorum. Bazende ucuz söylemler halkın kafasında yer bulduğunu kabul etmemiz lazım. 

Ana muhalefetin şunu anlaması lazım: Bu iktidar ciddi manada projeler üretilirse şaşkınlık içine giriyor. Bastırırsanız deprasyona girmesi de mümkün. 

Muhalefetin ortaya koyduğu bedelli askerlik her aileye sigorta, iyileştirme yardımı projesi iktidarı karıştırdı. Her şeyi "biz biliriz, biz yaparız " diyen iktidar bunun böyle olmadığını gördü. Gardını aldı. 

Tiribünden görünen, akıllı vuruşlarla iktidar partisinin çözüleceğidir. 

Şunu da unutmayalım: Ciddi projeler üretip halka anlatamazsanız ters bir vuruş alarak nakavt olabilirsiniz