Cumhurbaşkanı Orhan Pamuk olmalı

Olmalı ki:

Kendisi gibi Nobel ödüllü yazar Vaclac Havel’in kendi ülkesini (Çekoslovakya’yı Çekya’ya ve Slovakya’ya) böldüğü gibi, kendi ülkesini bölüp bölemeyeceğini bir görelim.

Ayşe Şasa’nın konuyu derinlemesine yardığı gibi, manevi derinliğinde bir ‘Gizli Yüz’ü olmadığını görelim.

Çinliler’in dediği gibi, ‘bir insanın düşmesini istiyorsanız, onu önce yükseltmelisiniz’i uygulayabilelim.

Demirel’in 7 yılda kırdığı 125 dış seyahat rekorunu kırabilmesine olanak sağlayalım.

600.000 kişiyi işkenceye yolladığına ilişkin bir şey söylemediği Evren’in elini sıktığını ya da sıkmadığını görelim.

Faili meçhullerin ve kayıpların müsebbibi Ağar’a karşı tavrını görebilelim.

Televizyonda her gün görelim ki 7 ayda 7 yıl nasıl yaşlandığını izleyebilelim.

3 liderli Zana’ya karşı tavrını görelim.

Görev süresi bitince, bir oh çekebilelim.

Dipnot: Herşeye karşın en kötü bir yazar bile ülkemizde, emekli bir generalden, siyasal yaşamının tamamını darbelere dayandıran birinden, yüzbinlerce kişiyi işkenceye yollayan birinin Anayasa Mahkemesi’ne seçtiği bir hukukçudan daha iyi bir cumhurbaşkanı olacaktır.