Cumhuriyet destanı-VIII, ayrılan yollar

AYRILAN YOLLAR

T.B.M.M’nin birinci ve ikinci devrelerinde,

Kumandanlık ile milletvekilliği bir arada yürümede.

İttihat ve Terakki Partisinden kalan bu geleneğe,

Mustafa Kemal her zaman karşı çıkar şiddetle.

Balkan yenilgisi, I.Dünya Savaşı’na girişte,

Ordunun siyasete bulaşma acısı çekildi yeterince.

Millî Mücadele’nin olağanüstü koşulları sona erince,

Muhalefet yakın dostlara kanca taktı sinsice.

Rauf Bey, mücadele boyunca en yakınındaki,

Karabekir, en güvenilir dost Erzurum’daki,

A.Fuat Paşa, sınıf arkadaşı öyle candan ki,

Refet Paşa, Adnan Bey her zaman destekti.

Bir nehrin yatağında akışı önlenemezdi,

Gücünü azaltmak için yan kollar açmak gerekti.

Cumhuriyetin ilânı bazılarına göre vakitsizdi,

Hilâfetin kaldırılması yaraya tuz-biber ekti.

İkinci Grup, ikbal bekleyenler ittifak kurdu,

Yakın dostların arasını ikili çalışıp bozdu.

M.Kemal Çankaya’da dostlarını bekledi durdu,

Dostlarsa görüş istekleri reddedilince bozuldu.

Muhalif basın arı kovanına çomak soktu,

Ordunun bu gelişmelerden bozuldu huzuru.

Hakkâri’deki Nasturî ayaklanmasına yönelince ordu,

Fırsatı kaçırmadı İngiltere çekti ültimatomu.

Türkiye’de iç kargaşa düşmanın son umudu,

Böylece masa başında yitirmeyecekti Musul’u.

Temel çözüm orduyu siyaset dışında tutmaktı,

Gazi Paşa Ordu Komutanlarına siyaseti yasakladı.

Karabekir-A.Fuat Paşalar ordularını başsız bıraktı,

Siyaset meydanında kozlarını paylaşmaya kalkıştı.

Fevzi Paşa, Cevat Paşa ile beş kolordu komutanı,

Milletvekilliğinden istifa edip yükselttiler maneviyatı.

Terakkiperver Parti ile başlattı muhalefet savaşı,

Kurtuluş kahramanlarının vakitsiz ayrıldı yolları.
Dünyadaki tüm değişim hareketlerinde bu vardı,

İhtilâl çocuklarını birbirine kırdırıp, yutardı.

* * *