Çünkü benden hiç bir şey istemiyor...

Herşey gözümün önünde cereyan ediyordu.Olanları pür dikkat seyrediyordum.

Ünlü bir avukat olan adam, yakın arkadaşlarından birinin bir açığını yakalamış onun suçlu olduğunu düşünüyor ve bunu karısı ile paylaşıyordu. Adam düşüncelerini anlattıkça, kadının sinir katsayısı gittikçe yükseliyor ve bu bariz bir şekilde onun hareketlerine yansıyordu. Sonunda daha fazla dayanamadı ve itirafları dudaklarından bir anda dökülmeye başladı. O adamla bir süredir birlikte olduklarını söylediğinde ise kocası kala kaldı. Yutkundu ve sadece.

- Neden?

Kelimesi çıkabildi adamın ağzından.

- Çünkü benden hiç bir şey istemiyor.

dedi kadın. Ve devam etti.

- Senin standartların o kadar yüksek ki, kendimi bu standartlar karşısında sürekli yetersiz hissediyorum.

Bu cümleyle birlikte beynim bir anda filmden koptu. Kendi ilişkimde dahil olmak üzere, şahit olduğum bir çok ilişki bir anda beynimde uçuşmaya başladı. Hepimiz nasıl da inatla tekrarlıyorduk aynı hatayı. Ne çok karışıyorduk eşimize, sevgilimize. Gerekli, gereksiz, önemli, önemsiz.

“Bize göre” herşeyin daha güzel olması için belirlediğimiz ama nedense bizi zamanla birbirimizden uzaklaştıran “standartlarımız”.

Her zamanki gibi yine sorularım var beynimde cevaplarını arayan.

Neden sevdiğimiz insanın yüreğinin sesini dinleyerek, içinden geldiği gibi yaşamasına engel olup, onun bizim ona sufle ettiğimiz hayatı yaşamasını istiyoruz?

Neden sevdiğimiz kişiyi inatla değiştirmeye çalışıyoruz? Biz onun tanıdığımız ilk haline bakarak değil, bizim taleplerimize göre geçireceği değişimden sonraki halini düşünerek mi ona aşık oluyoruz?

Neden ilişkilerimiz de birbirimizi “muş gibi” yaşamak zorunda bırakıyoruz.

Neden kendi ayaklarımız üzerinde durmaya bir türlü cesaret edemeyip, kendi hayatımızı değil de, başkalarının hayatını yaşamaya razı oluyoruz.

Neden artık daha çok terk edip/terk edilip, aldatıyor/aldatılıyor, daha çok boşanıyoruz.

Neden herşeyiyle yüzdeyüz doğal olmayı, hayatı içinden geldiği gibi, dilediğince yaşama isteğine saygılı olmayı bir türlü "standart" 'ımız yapamıyoruz?

Galiba bu konuda daha çok biz erkekler suçluyuz...

22 Ağustos 2007


Not: Filmin sonunu merak edenler için; kadın bir türlü ondan hiç bir şey istemeyen sevgilisinden vazgeçemedi. Zaman zaman kocasıyla tekrar bir araya gelmek için niyetlense de her seferinde sevgilisine geri döndü.Ta ki sevgilisi ........... kadar.

Bence daha fazla okunmayı kesinlikle hak ediyorlar;
Sevim Özkan'dan buram buram aşk kokan bir yazı "Sonbaharda aşk ayıp mı?" http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=37807
Madamex, Gitmeleri geldiğinde insanın... Gitmeli diyor "İhanet" isimli blogunda; http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=37842