Dadaş

Ben bir Dadaş kızıyım, Erzurumluyum. Yurdumuzda her yörenin kültürleri ayrı özellikler taşırlar. Batı Anadolu’nun Efesi, olduğu gibi Erzurum ve çevresi Dadaşla anılır. Dadaş, Büyük Ağabey, Yiğit, kahraman, Arkadaş, Dost, Mert, Cesur, bar oynayan anlamında kullanılır. Dadaşlar sert görünüşlerinin altında, yumuşak, sevecen, yardımsever, iyi kalpli bir yapıya sahiptirler. Yıllar sonra Memleketimi görmeye gittim. Yanımda Almanya’dan gelen kardeşim var. Evimizin bulunduğu mahalleyi gezmek istedik. Konağımızın karşısına güzel bir park yapılmış. O güzelim tarihi Konak yıkılmış, yerine apartmanlar dikilmiş. Parka girip oturduk. Yanımıza çaycı geldi ve : “Hoş gelmişsez gardaşlar yabancısaz herhalde? Diye sordu. Bizde yabancı olmadığımızı Erzumlu olduğumuzu, Karşıdaki apartmanların yerinde, çok eskiden Konağımız olduğunu söyledik. Hemen koşup çay getirdi ve bize verdi. Çayı içip parasını vermeye kalktığımızda : “Viş ele de ola siz misafirsiz biz misafirden para mara almazıh.” Dedi. Tüm ısrarlarımıza rağmen parayı almadı. Biraz ileride oturan ehramlı ninenin yanına gittik. Kardeşim çok şakacı sevecen bir kişi. Nineye yaklaşıp: “Nineciğim merhaba nasılsınız size bir şey sorabilir miyim? Diyince, nine “He anagurban buyur sor, ama gelin ambele yanıma oturun, kimsiz, nerden gelirsiz, buralıya benzermrsiz.” Dedi. O sevimli ninenin yanına oturup, kim olduğumuzu geçmişimizi anlattık. Nine kızdı ve: “Ne varidi oğlum o gâvur melmeketine gettin. Ya sen gızım Engere’de ne var, tankoluğa mi havaslandın. Sizler goyup gettiz, hep eller geldi memleketimizi doldurdi eyi mi oldi?” Kardeşim sorusunu sordu ve: “Nine Erzurum’un nesi meşhur?” Diye sorunca nine : “Helbet bülmezssen gâvur ellerinin oğli. Bah ben söylim. Gızi, ambah yanında o kara gözli gız (beni gösterdi) Tozi. Yazın tozi çoh olir Bir de gışın buzi. Hele gışın gelin de görün.” Dedi, kalkıp teşekkür ederek elini öpüp yanından ayrıldık. Yazımı noktalamadan Anne özlemi isimli şiirimden bir bölümünün paylaşayım.. Sağlık ve mutluluk dileklerimle.

Doğduğum şehre gittim bu yaz,

İyi ki görmedin, bir tarih yok olmuş,

Konağımız yıkılmış, apartmanlar yapılmış,

Otlarla dolmuş, o çiçekli bahçemiz.

Alt kattaydı dandır dan başı,

Tandırda fokurdardı ayran aşı,

Elime tutuştururdun,

Cıvıl peynirli,dürümlü lavaşı.

Kaynardı mis semaver,

Bardak, bardak açık çaya doymazdık,

Gülfem bacının ketelerini,

Kardeşlerimle paylaşamazdık.

Bacı sopayı alınca ele,

Neşeyle kaçışırdık köşelere sine, sine,

O içtenlik, o coşku, o yaşam sevinci,

Seninle bitti, unutulmaz günlerimiz nerede anne?

NAHİDE ÇELEBİ