- Kategori
- Şiir
Dağ esintisi
Toprak bizi sever
Biz toprağı
Güneş, su
Rüzgâr gibi cömerttik
Seviyorduk
Göğün çocuklarıydık
Bir kadın elindeki
Köpüklü kahve
Bahardık
Erik dallarında erik çiçeği
Bahardık
Rüzgâr da sen ve ben,
Bahar olduğumuzu bilmeden…
Bu sabah uyandım
Odamın içinde yağmur
Bahçemde yasemen kokuları
Yapraklarında
Sabahın en berrak çiğleri
Kokuları güneşten
Renkleri yasemen renklerinden
Doğa el ele
Kuşlar börtü böcekler
Ağaçlar çiçekler güneşe âşık…
Yüreğim kaynar kazan
İçinde sen ve ben
Kalktım
Bulutlar su olmuş
Gençliğim ıslanıyordu
Yaz sandım saçlarını
Islanmak istedim
Elimde kahve fincanı
Yoksun ya,
Üç vakte kadar yanağımda
Dudakların…
Ya bana gel ya da
Göçüp giderim bu diyardan
Atlar nalsız kalır
Makaslar bıçaklar kör
Günlerim çamura gömülür
Yaz yağmurları
Bir daha yağmaz…
Gel gönlümün sultanı,
Sen çok seversin
Belki deniz kokusu yok evimde
Ama iki pencereli
Yatak odamdaki
Pirinç başlıklı yatağım senin olsun…
Hayır dersen
Unuturum seni
Sessizce, usulca geçip giden
“Dağ esintisi” gibi…
***
“Hala gelmedin…”
Erdoğan ÖZGENÇ
Adana 06.08.2013 17.15