Dağ evine taşındım..

Valla benim işler böyledir.. ‘’Eller gider Mersin’e, ben giderim tersine’’ misali herkes şehre akın ederken ben dağa giderim..

İşte 2 keçi, 10-15 tavuk, 4 hindi, 5 kedi, 1 köpek ver elini dağ evine.. Hafif soğuktan dolayı biraz erken olması dışında memnuniyetsizlik yaratacak hiçbir şey olmadı..

Yaklaşık 4 ay süreyle dağ evinde yaşam süreceğiz.. Ehh bir hafta geçti bile.. İlk günler kaotik ortam vardı ama şimdi herkes uyum sağladı..

Hani bir söz vardır, ‘’tebdil-i mekanda ferahlık vardır’’ yani mekan değişikliği iyidir her zaman..

Bu arada ‘Deneme’ türünde bir şeyler karalamaya başladım bile.. İçime sinerse Sonbahar’da kitap haline getirebilirim..

Peki, ilk bir hafta izlenimi nedir?

Harala gürele yok, para harcama yok, ona-buna yetişme, koşuşturma derdi yok, kalabalık yok, trafik yok, velhasıl yok oğlu yok..

Ne var peki?

Bol oksijen, derin sessizlik, dinç ve zinde bir kafa..

Tavuk yumurtluyor; sabah kahvaltıda yeniyor,

Akşam-sabah keçi sağılıyor ve sütü içiliyor..

Aslında tüm uğraşılar ve çabalar doğayla bütünleşme içindir..

Haydi şimdilik bu kadar, ilginç bulduğum deneyimler ve olaylar gözlemlersem yazarım..