Daha dün annemizin karnında yaşarken...

Ey maymunlar kralı Tarzan 

Sorarım sana orman sana niye saygı duyar 

Senin gibi tüysüz bir yaratık için??? 

Der ki Tarzan 

Ama filin de tüyleri yok 

Ve tüm orman divan pençe 

Hem sonra ben 

Gorillerin efendisiyim 

Bir zamanlar bir adam tanımıştım 

Diye araya girdi bir insan 

Adı Conan'dı 

Zamansız bir çağın, çelik mavi gözlü kahramanıydı o 

Ona Amra’da derlerdi 

Yani aslanların kralı 

Ama o da senin gibi bir insancıktı 

Olsun dedi Tarzan 

Hayvan olacağına insan olsun 

Medeni olsun 

İnsanlar mı medeni?!! 

Diye çıkışmıştı aynı insan 

“Değiller mi?” 

Seni Jane kandırmış dostum 

Oysa kendine maymun dünyasından 

Bir eş seçseydin 

Hayatın dingin olurdu 

“Analamadım???” 

Boşver kadınları kimse anlayamadı zaten 

Superman bile Lois karşısında 

Çırılçıplak soyunuyor 

“Yine anlamadım!!!” 

Yahu Tarzan, sen hangi devirde yaşıyorsun kuzuum 

“19 yy.da” 

Ay ben şimdi anladım! 

“Neyi??” 

Senin niye bu kadar mal olduğunu... 

“Yine anlamadım!” 

Boşversene canım 

Şimdi seni Recep İvedik’e havale edeceğim 

O da gerekeni yapacak 

“Recep İvedik de kim?” 

Teksas Tommiks!!! 

Tarzanın maymun olduğunu bilirdim de 

Bu kadar şebek olduğunu bilseydim 

Rüyama başka renkli bir karakteri sokardım... 

Ah hayat 

Biz annemizin karnından çıkarken 

Kaç it 

Bu dünyayı bozmaya çalışıyor 

Kimbilir kaç it! 

Ah ulu tanrım! 

Benim günahlarımın çok olduğu 

Doğrudur 

AMMA 

Yine de bana bir kıyak 

Yapsan da cennete gitsem?? 

Böylelikle cehennemdeki kötülere 

Kötülük yapmamış olurum 

Bozulma bana 

Uyanıklık değil benimkisi 

Sadece annemin karnından çıktığım yere 

Dönmek istiyorum 

Derken bir bebek dünyaya gelir 

Günlerden o gün 

Yine beklenen gün 

Çünkü SEZAR-YANLANMIŞ 

Bir tarih bu 

Nitekim yok profesörün 

Boş başka bir zamanı... 

Bir de kameraya çekildi herşey 

Her ayrıntı 

Ve o gün için herşey doğru gitti 

Ve dediler ki 

Hayırlı bir evlat olacak 

Oldu da 

Ve bir gün gerçekten 

Çıktığı yerden farklı olarak 

Rahmete karıştı 

Toprağa öldü 

Hani öyle çok yağmur yağdı ki 

5 sene sonra 

Köpekler eşelediklerinde 

Kemiklerinin yanında bir not buldular 

Şöyle yazmıştı: 

Burada olduğunuza göre 

Artık ben yoğum 

Varolduğum süre içinde 

Hep beraber vardık 

Ama sonuçta 

Yalnız doğdum 

Ve yalnız öldüm 

Çok namuslu 

Az bilinçli idim 

Yaşarken 

Oysa ölürken 

Bilincim yerine geldi 

Ve yazıyorum 

Anneciğim beni doğuran sana 

Doğurtan puşt babama 

Ve herşeyden öte Allah’a 

Bana yaşama kudreti verdiği için 

Teşekkür ederim 

Belki rassal da olsa 

Hata işlemişizdir bilinçsizce 

Yine de giderken 

Gönlüm ferah 

Zihnim açık 

Popom bağrım cıbıldak 

Buruşuk ve pembe 

Gidiyorum 

Hayatımı burada 

Noktalandırıyorum 

Kalın sağlıcakla 

Saygılar,  

AY