Daha iyi bir Dünyada

En iyi yabancı film dalında Oscar ve Altın Küre ödüllerini alan ve rahatlıkla son zamanlarda izlediklerimin en etkili ve güçlüsü olarak tanımlayabileceğim “Daha İyi Bir Dünyada” filminden bahsediyorum. 

Filmin Danimarkalı yönetmeni Susanne Bier, Oscar ödülü almasının ardından, “Sadece 5, 5 milyon kişi tarafından konuşulan bir dilin tüm dünyaya duyuracak kadar kuvvetli bir sese sahip olmasını sağladığım için mutluyum.” diyor. Kesinlikle haklı, bu benim için gerçekten böyle oldu. 

Neredeyse hepimizin her gün yaşadığı şeyler üzerinden nefret, intikam, öfke, mücadele gibi kavramları aktardığı gibi onların içini gerçekten dolduruyor, bu kavramlara hakkını veriyor film. 

Sıradan bir tartışmanın içerisinde reaksiyonlarımız, tepkiselleşmiş, kontrolden uzak ve belirlenimci olur. Dahası bunun farkına bile varmadan bunu bir mücadele etme şekli olarak görüp, intikam duygusunu ya da şiddet eğilimini beslemiş oluruz. Çünkü güçsüz görünmekten nefret ederiz. Bu tüm insanların kötülüklere ve adaletsizliklere kendilerini merkeze koyarak verdikleri tepki şeklidir. Yine şiddeti ve adaletsizlikleri doğurur, doğrular. 

Bu filmin yaptığı, tam orada ve o anda bir çizgi olduğunu keşfetmemiz oluyor. Evet, belli belirsiz bir çizgi… Bizi, kötüye karşı koyarken kötüleşmekten, adaletsizliğe karşı çıkıp adaletsizleşmekten uzaklaştıran bir çizgi… Sudan’da ya da Danimarka’da yaşasak, eğitim durumumuz ne olursa olsun, karşıtımıza benzemekten uzak durmanın yollarını gösteren bir çizgi… Gerçek anlamda güçlü ve cesur, belirlenimcilikten uzak ve adil, kontrollü ve kendine hakim bir dünyayı yaratan bir çizgi… 

Filmi izlerken, bu ağır dramın etkisiyle, hani, nerede daha iyi bir dünya diyorsunuz. İşte tam o çizginin ardında…