Daha kaliteli yaşam

Neden kaliteli insanlar yetiştiremiyoruz? Kafamı çevirip baktığımda her zaman birbirini ezmeye çalışan, başkalarının sırtına basarak yükselmeye çalışan ya da yükselmeye çalışan birini çekiştiren insanlar görüyorum genelde. Peki neden böyle? Bu sadece benim küçük dünyamda yaşadığım gördüğüm özel bir durum mudur? Ya da ülkenin genel yapısı bumudur? Eğer buysa görmüyor mu ülkeyi yöneten insanlar? Yok görüyorsa neden kimse bir şey yapmak istemiyor? Yok yapmak istiyorlar da olmuyor mu?… Sorular, sorular, sorular…

Biraz düşündükçe iç karartıcı, bunaltıcı bir durum. Sanki elleri ayakları bağlanmış yurdumun. Ve şaklabanlar dönüyor etrafında. Kendi kendine hopluyor, zıplıyor bir şeyler yapıyorlar. Biz ne yapıyoruz? Bakıyoruz, sadece bakıyoruz hem de ağzımız açık bakıyoruz. Bazen dilimize doluyoruz nakaratları, lay lay lay… Ne güzel dünya değil mi, oh ne ala ne ala.

Nerden başlamak lazım peki? Kim başlayacak peki. Şimdiye kadar gelip, yiyip gidenler mi, din bezirgânlığı yapıp da gidecek olanlar mı? Kim düzeltecek bunları a dostlar hiç düşünüyor musunuz? Aman canım bana ne deme lüksümüz yok ne yazık ki. Hepimiz çocuklarımıza daha güzel bir dünya bırakma sorumluluğuna sahip değil miyiz?

Bir yerlerden başlamak lazım yoksa kangren olmuş uzvu kesip atmaktan başka çare kalmayacak. Nerden başlamak lazım derseniz bence kendi küçük dünyalarımızdan başlayabiliriz ilk olarak. Bize verilen her şeyi almak zorunda değiliz. Daha seçici olmak zorundayız ne olursa olsun. Daha kaliteli insanları daha iyi seçimler yaparak sağlayabiliriz. El açıp da kimseden bir şeyler dilenmek ya da birilerinin gelip sihirli değnekle bunları düzelteceğini beklemek en hafif tabiriyle saflıktır bence. Yapacak o kadar çok şey var ki. Peki ne yapalım sloganını söyle diyorsanız bana. Diyorum ki şu dizileri, insanları salak yerine koyan sabah programlarını, yani izlemeyi bırakmakla işe başlayabiliriz. En azından sürüden ayrılmış oluruz olmaz mı?