Daha yürünecek çok yol, aşılacak çok dağ var

Nereden başlasam hangisini anlatsam…

Kimisinde mahmurlu gözler…

Kimisinde gülen yüzler…

Kimisinde boyacı sandığı…

Kimisinde simit tablası…

 Ve kazanılacak birkaç kuruşun hesabı

Ahmet’i Mehmet’i Baran’ı

Ayşe’si Dilşah’ı Leyla’sı ile küçük şehrin büyük umutları…   

Onların o küçük yüreklerinde ne büyük fırtınalar eser. Bu yüzden çocuk deyip geçmeyelim: her biri ayrı bir dünya, ayrı bir âlem... Bir bebek doğar anne, baba, tüm akrabalar gülümser. Bebek büyür çevresindeki her şeye gülümser. Onun o gülen gözlerinde ne anlamlar, ne mutluluklar vardır, tabi bakmasını bilene. Belki de bu yüzden ‘’ çocuk her dilde gülümsemedir’’ demiş şair.

Çocuk, küçük elleriyle büyük umutlar inşa eden sevgi işçisidir. Umut ise insana güç veren onu hayata bağlayan en sağlam bağdır. Bir aile düşünün sadece kadın ve erkek. Ne kadar yalnız ve eksik. Ama o ailede küçük bir çocuk düşünün. Ortam ne kadar canlandı bir anda. Ailenin gecesi, gündüzü ve tatlı uğraşı oluverdi. Çocuk aileye yeni bir bakış açısı getirir. Baba, belki çok dar kalıplı ve sinirli biridir, ama çocukla birlikte değişir, yumuşar. Asla yapmam dediği şeyleri yapar. Yani çocuk geldiği aileyi değiştirir ona can katar.

Çocuk ile yetişkin arasında birçok fark vardır. Bu farklardan gözüme en çok çarpan  ‘hayal gücü’ oldu. Çocuğun hayal dünyası uçsuz bucaksızdır. Köydeki bir çocuk için çamur tam bir oyuncak fabrikasıdır. Çamurdan tencereler, tabaklar, kaşıklar ve aklınıza gelemeyecek türlü oyuncaklar yapar. Tabi bunlara gözü gibi bakar ve kimsenin erişemeyeceği bir yerde saklar. Onun için bir çubuk sadece çubuk değildir, o koskoca bir attır :) kiraz ise bildiğiniz küpedir :) çift olanları kulağına takar, tek olanları sapından koparıp yer. ( gerçi sonra, saplarına bakıp öksüz bıraktım diye üzülür:) )

Çocuklardan bu kadar bahsettikten sonra çocukluğuma dönmek istedim. Acaba Affan dedeyi bulup ona para saysam satar mı bana çocukluğumu:)…

Kısacası: her doğan bebek Yaradan’ın insandan vazgeçmediğini gösterir. Yeni doğan bebeğin gözlerinin içine bakıp ümitlenmeyen, dünyanın değişiminin insanla başlayıp, insanla devam edeceğini henüz anlamamıştır.

ÇOCUK BİR UMUTTUR, UMUT BAKILIP BÜYÜTÜLMESİ GEREKEN BİR ÇOCUKTUR

 UMUDUNUZA, İNSANLIĞIN UMUDUNA SAHİP ÇIKIN!