Dalgalandım da Duruldum, Bir Bloga Vuruldum

İnsanın bir günü bir gününe uymuyor hakikaten. Hele hele günlük koşuşturmaca fazla oldu mu efendime söyleyeyim boşluk bulsam da dibimi(1) yere koysam diye bakıyor.

Tabi burada dibimi yere koyma eylemi bir mecazdan ibaret. Yoksa çok şükür ki gün içerisinde birçokları kadar oturmuşluğum ve hatta yan gelmişliğim vardır.

Günlük meşgaleler ve mutad(2) iştigaller arasında bir de blog yazmak gibi bir uğraş edinince haliyle buna da ayrı bir mesai harcamak ve emek sarf etmek gerekiyor. İtiraf etmem gerekir ki bunu bazen ihmal ediyorum. Zaten ben itiraf etmesem kayıtlar itiraf edecek.

Kimilerince şair olmamın kendimce de şiir yazıyor olmamın bu minvalde avantajını da görmedim değil. Boşluk döneminde bari sayfa boş kalmasın diyerek elimdeki şiirlerden koydum sayfama. Aslına bakılırsa eylemim kültür kokuyordu ama işin aslı öyle değildi. Resmen kandırıyordum sizi.

Eski şiirlerimi koyup sanki blog sayfalarımla yakından ilgileniyormuşum havası veriyordum. Oysaki günde bir saati geçmiyordu ilgim. Şimdi yalan söylesem yarın mahşerde hesap sormaz mısınız? O nedenle suçumu itiraf etmek ve yine eski günlere dönmek ümidiyle bir hamle başlatmak istedim.

Yeni yayın dönemi numarasını daha önce yaptığım için bu eylemime isim vermekte zorlandım. Aslında yayın kuruluşları her yıl yeni yayın dönemi yapıyor. Bu minvalde ben de 6 ayda bir bunu deneyebilirdim. Ne ki geçen akşam izlediğim program sonrası vazgeçtim. Orada “kendini tekrar etmek” faslına dokundurmalar vardı. Eleştiriden korkarak bundan vazgeçtim.

O zaman başka bir kulp bulmam gerekiyordu. Aradım, taradım buna uygun bir kulp bulamadım. Bu aralar editörlerle de bir problemim olmadı ki onları bahane edeyim. Kimseden sataşma, hakaret filan da olmadı ki onu öne sürüp, “filanca yüzünden soğudum” diyeyim.

Açıkçası ilk paragraftaki terbiyesiz kelimeyle ifade etmek gerekirse dibim üstü oturdum. O zaman dedim ki: “Oğlum Murat, adam gibi çık itiraf et. Blog işini ihmal ettiğini, bunun da vicdanında derin bir yara açtığını söyle. Biliyorsun ki işi uzatmaya gelmiyor. Kitleni üzebilir, daha da kötüsü küstürebilirsin, reytinglerin yerlerde sürünür alimallah!”

Bundan dolayı “dalgalandım da duruldum, koştum ardından yoruldum” dizeleri eşliğinde günah çıkartmaya karar verdim. Günah çıkartma dediysek lafın gelişi canım. Din değiştirmişliğim olmadı. Allah korusun!

(1) Yazıda geçen “dip” sözcüğü aslında daha argo bir kelime yerine kullanıldı. Aslını özelden söylerim isteyene.
(2) Bu da ayrı bir yazı konusu sanırım. Unutmazsak tabi..

Sevgi, hürmet ve muhabbetle..

Murat HACIOĞLU

www.murathacioglu.com