Damıtılmış yalnızlık

Öyle dar ki dünya,

Ne yana dönsem kendimi görüyorum.

Ayna sanki gökyüzü

Yer ayna,

Dört duvar da öyle.

Bir adım ötesi yok.

Bir uğultu

Bir iç hesaplaşması ki

Anlatılır gibi değil,

Yaşanılır gibi değil.

Ne kadar taş varsa

Hepsi tökezletmiş beni

Şimdi düşüyorum daha

Şimdi gelmiş aklım başıma!

Her yumruk atışımda,

Icimde parçalanıyor aynalar

Kanlar akıyor duvarlardan...

Yüzeysel birer mutlulukmuş

Başımı çevirip geçmelerim aynalardan.

Yağmur da fırtınalarının koynunda,

Gelip dayanmış kapıya

Çok olmuş aslında!

Ben yeni ıslanıyorum

Saçlarım yeni uçuşuyor rüzgarda...

Elime alıp bıçağı

Kendi sırtıma saplayalı yıllar olmuş

Şimdi fark ediliyor!

Elimde dağıtılmış bir efkâr kaldı

Gidilmiş onca yol

Sürtülmüş bir burun

Direği bile sızlamayan

Damıtılmış bir yalnızlık

Yaldızlı kelimelerle parlatılan.

M'S

Bir kurumda yönetici olarak çalışmaktayım, 1974 Kayseri doğumluyum. Son demine varmadan hayatın h..