Damlalar

Sevgili dostlarım,
bereket dolsun toprağa, kuruyan/susayan yüreklere. Dün akşam bir sağnağa yakalandım. Beni, Marmaris'in yorgun dalgalarını ve martıları ıslattı, ansızın.

İşte bu aralıkta peşipeşine düşen, kesilmeyen damlalarla aşağıdaki söyleşiye düştük.

DAMLALAR

Ne aceleniz vardı damlalar,
Biliyorum, erken geldi bahar,
Ama benim ruhumda, geçmişimde,
Daha nice yorgun, nice ıslak hatıralar.
Neydi aceleniz damlalar,
Ardınızdan gelecek Nisan yağmurları,
Kırk İkindiler, Ahmak Islatanlar var.
Nesine ıslattınız beni damlalar,
Ben kurumuş bir dal,
Oysa size sevdalanmış tomurcuklar,
Bahara yelken açmış gonca güller var.
Öfke saçar,
Maşukun sayfaları arasında kuruyan yapraklar,
Gözyaşları ile, nedir bu aranızdaki bağlar
Bu nem, bu gam, bu buhar, daha nice muammalar,
Anlamadım, beni niye ıslattınız, damlalar.....

Refik BAŞDERE
Marmaris, 03 Mart 2016