Dananın kuyruğu!

Nasıl geçti habersiz o güzelim yıllarım, bazen kızgınlık bazen çılgınlık, bazen de daral ile.. 

Ömrümün 8.5 yılı Türkiye’de her gün gündemin değişmesi, yolsuzlukların ayyuka çıkmasını bile, bile bir şey yapamamamın acısı maddi, manevi sıkıntılar, içerisinde geçti gitti. 

Şehit haberleri ile ağladık, varımız, yoğumuz satıldı içerledik. 

Bölünmek istenildik, direndik. 

Maaşlara yapılan sadaka misali zamlarla aybaşını getiremedik. Başbakanın dediği gibi Havai de değil, memleketimizde bile tatile gidemedik. 

Silahlı Kuvvetler Ergenekon ile darma duman edildi. Ne iştir hala kimse bilemedi. 

Basın susturuldu, gazeteciler tek kişilik hücrelere konuldu. 

İşsizlik oranı % 20 lere vardı. Yoksulluk Türkiye’yi sardı. 

Tarım, hayvancılık dibe vurmuşken, 4 C ile işçiler modern köle olmuşken,  

Çifçi derdini anlatmaya çalışıyor. 

Başbakan-Ananı da al git ulan! Artistlik yapma diyor. 

İş bulamayan gençler, ataması yapılmayan öğretmenler, doktorlar, hemşireler, çiftçiler, işçiler emekliler, “AL SANA HAK” diyerek biber gazları, coplarla yerlerde tekmelendiler. 

Bazıları birkaç çuval kömüre, bir torba bulgura, nohuda muhtaç olup iktidara tav oldular. 

Erdoğan seslendi; 

Kılıçdaroğlu. Bay Kılıçdaroğlu, anamızı ağlattın be, anamızı ağlattın anamızı. 8 yıl benim işçi kardeşim senden çektiğini kimseden çekmedi" dedi. 

Gel de gülme birader ya! 

Sanki 9 yıldır iktidarda Kılıçdaroğlu vardı, Türkiye’yi o yönetti. 

15 milyon insan açlık sınırına gelmiş, milletin anası bellenmiş. 

2002 den bu yana her şeyi halletmiş, 2023 deki hedeflerini sayıyor. 

Başbakan muhalefete çatıyor, sövüyor sayıyor, hırsını alamayıp şaşkınlıktan Bitlis’e Diyarbakır diye sesleniyor. 

1919 da Sevr denen antlaşmayı paramparça etmişti Mustafa Kemal. 

2002 den beri durum değişti. Ben BOP EŞ başkanıyım diyen( Amerika’nın Büyük Ortadoğu Projesi) bunu defalarca söyleyen Erdoğan ben demedim diyor. Oysa ki babalar gibi satarım diyen maliye bakanı ve iktidar sayesinde Türk Ordusunu silahla yenemeyeceğini anlayan Emperyalistlerin yatırım adı altında Türkiye’yi parsel, parsel işgal etmesine çanak tutuyor. 

Sevgili okurlarım ben artık bunları tekrarlamaktan inanın yorgun düştüm.İnanın memleketin şu halini gördükçe içim yanıyor. 

Şimdiye dek yıllardır kaybettiğimiz seçimler sayesinde hep yenildik. Türkiye bir korku imparatorluğuna dönüştürüldü. Okyanusun derinliklerinde boğulmamak için çırpınıp duruyoruz. 

Yarınki seçim günü tüm Türkiye için, çocuklarımızın geleceği için bir şanstır 

Çünkü yarın dananın kuyruğu kopacaktır. 

Bu iktidardan kurtulmak istiyorsak mutlaka sandıklara gidelim. Ya hep birlikte batacağız ya da aydınlık günlere kavuşacağız. 

Bu bizlerin elinde olan bir şeydir. 

Yaşlılarımızı, hastalarımızı mutlaka sandığa götürelim. Konumuza komşumuza yardımcı olalım. 

Sandıklarımıza öylesine sahip çıkalım ki bir daha hile yapılamasın. Bu bizlerin demokratik hakkımızdır. 

Bağımsız bir yargı, bağımsız bir Türkiye, mutlu bir Türkiye için yarın bir seferlikmiş gibi 

Görevlerimizi yapalım. 

Tahminleri sevmem ama bu sefer AKP iktidar erkini ve baskısını kullanarak ancak 250 veya 280 civarında milletvekili çıkartacak gibi geliyor bana. 

Dürüst bir seçim yapılabilirse CHP neden iktidar olmasın. 

AKP nin meclisteki tek adamlık hükümranlığına son verebilmek için Haydaaaa, sandığa… 

Pazartesi görüşmek üzere hepinize hayırlı seçimler.