Darağacı

Darağacında asılı kaldı yarınlarım,

Dahası umutlarım.

Kimse “Dur” demedi cellâda,

Sanki vurulan son darbeydi hayatıma.

Darağacında asılı kaldı yarınlarım,

Söyleyemediğim türkümdü aşkım.

Tüm insanlık seyirciydi bu drama,

Yaşarkenki gibi, ölürken de yalnızdım.

Darağacında asılı kaldı yarınlarım,

Kirlenmiş, tükenmiş bir sevdaydı yaşadığım,

Güzellikler içi boşaltılmış bir safsataydı,

Kaderime değil; insanlaraydı isyanım.

Darağacında asılı kaldı yarınlarım,

Puslu bir akşam grisiydi bakışların,

Bulanıktı düşünceler, gevezeydi suskunluk,

Gözlerindeki manayı bir türlü anlayamadım.

Darağacında asılı kaldı yarınlarım,

Müebbetti artık bende yalnızlığım,

Kırılmıştı kalemim belli,

Boşunaydı umarsızca çırpınışım…