- Kategori
- Şiir
Darılma
netten alıntı
şaşırmaya hazır et kendini herzaman
ateşle sınanacaksın bil ki
ıstırabında boğulma
zararı hep sana
kimse aldırmayacak, sen aldırsan da!...
*
meselâ, uzak tütecek yakınındaki gül
bilmelisin ki, uzak kaldığın her şey değişir
senin yirmi yaşın gibi yorulur/ buruşur
*
namluya sürülen beton
devirmiştir çınarları
ne sokak kalmıştır
ne de o bahçeli, cumbalı ev
yüzler paravan arkası
her gördüğün sarıya alıştıracaksın gözünü
geçmiş/ mektubun hükmü
tiz sesinin kalmayan kuvveti
su kesilmiş, küçük kurbağalı derede
*
unut ilkyazı
zaman dünertesi ân’ı
ayak uydurmaya çalışma geçmişe
ölüme direnilmez!
bilirsin ya sen de
*
sebil dağıttığın çocuk gülüşünü
bulamazsın arama
yıldızlardan dilek tutma
renk veremezsin
silik, ruhsuz bir kartpostala
*
kış habercisidir artık zaman
sessizliğine sarıl ve arın dününden
kuvvetince örsüne vur
ve yarını duyumsa olabildiğince
*
bozkır olabilirsin ya da vaha
biraz gayretle
bir masal ülkesi yarat
çocukluğundaki gibi
pollyanna olmak lâzım
hayata tutunabilmen için
*
sığ toprakta da yetişir yeşil
ellerinden sal tohumu bağrına
ömrün şarkısında es zamanı değil
soluğunu meyana çalıştır
*
geç kalmışlığın suç payı
hep sende değil
biraz da hayata yüksün
ama darılma
*
Hâdiye Kaptan
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.