Dayayıp şakağına namluyu...

Anlamsızlık sardı ruhumu. Sokağa çıkıp, yürümek gelmiyor içimden… Öylesine çalıyor telefonlar, ardı ardına. Açmak, ya aklıma gelmiyor ya da açtığımda söze nasıl başlayacağımı bilmiyorum… Balkondaki saksılardaki çiçekler de kurudu. Kumrular da gelmiyor artık, yemlemediğim için. Tüm kurallar ‘al gülüm ver gülüm’ üzerine kurgulu. Karşılıksız versin diye Tanrı’yı icat eden sefil insanlık! Yok öyle! Su vermezsen çiçek bile açmıyor…

Gözümün önünden gitmiyor şu yapraksız ağacın resmi. Hani bir dalında tahterevallide salınan çocuk, öteki dalında asılı yetişkin… Hangisi daha mutlu diye düşünüyorum. Hayatın zulmünden henüz haberdar olmayan o saflık mı, yoksa zulmü bir ilmekle kesen öteki mi? Ne zaman giymiştim bu tişörtü üzerime? Nasıl da buruşmuş? Offf… Ne çok ses var… Rüzgar bile batıyor etlerime… Kendi gürültüsünden, kimse duymuyor beni… Beni duymayan ve artık benim de duymak istemediğim dünya, hoşça kal demek zamanı… Elveda…

…

Tetiği çeken parmaklar, yere yığılan vücudun seğirmelerine eşlik eder bir müddet. Sonra kıpırtısı kesilir bedenin. Derken soğumaya başlar usuldan usuldan… Ölüm o kadar yakın, o kadar uzak…

…

Pek çoğumuz en az bir kere olsun düşünmüşüzdür intiharı. Amaç intihar etmek olmasa bile en azından o durumu değerlendirmişizdir kendimizce. Kimi günahından dem vurur, kimi asaletine işaret eder gidişin. Kimi aşağılar, kimi yüceltir. Ardında bıraktığı düşünce ve duygular ne olursa olsun, ölüm geri getirmez dirimi. Tek doz, tek vuruş, tek salınıştır o, öteki yana.

…

Her ne kadar bilim dünyası intihar etmenlerini, biyolojik nedenlerden coğrafik ortamlara kadar araştırmış olsa da, temel etmenler olarak sosyal ve psikolojik nedenlere işaret eder.(*)

…

İnsan varlığını, id, ego ve süper ego diye üçe bölen Freud; “İnsan, ölüm ve yaşam içgüdülerinin birbirlerine karşı savaştıkları bir alandan öte bir şey değildir” der. Öte yandan Erich Fromm; “Eğer başka kişiler herhangi bir sebeple bir kişinin tahripkârlık objesi olamıyorlarsa, o kişinin kendi benliği derhal tahripkârlık objesi haline gelivermektedir. Bu belli dereceye ulaştığında intihara bile girişim edilmektedir” demektedir. Adler ise, “İntiharın, ancak yeterli toplumsal ilgisi olmayan bir insanın acil bir sorunla karşılaşması halinde ortaya çıkabileceği”ni belirtir. Jung’a göre intiharlar aktif veya pasif, planlı veya plansız (dürtülü), ilgi çekmek için veya samimi olabilir. Aktif intihar ölümü planlar; pasif intihar ise kendini ölüm yoluna koyar”.

…

İntihar psikolojisinin, üzerine örttüğü tüm bahaneleri tek tek kaldırdığınızda altında yatan çıplak gerçeklik, yalnızlıktır… Kâh kendini anlatacak bir insan bulamamak, kâh insanı buna değer bulmamaktır neden.

…

Dehaların intiharları çok acıtır. (**) Konduramayız bir türlü, sindiremeyiz... Edebiyat dünyasından beni en çok Jack London’ın ve Jerzy Kosinski’nin intiharları etkilemiştir. Belki de o doğa adamı ve o Boyalı Kuş yazarı olmalarıdır, nedeni… Bilemiyorum…

…

Komik bir şeyler anlatayım size kendi yaşamımdan:

Birincisi kendimle ilgili: Hani o ergenlik döneminin hakkından gelemediğimiz sorunları vardır ya, işte o dönemde, beş tane aspirinle intiharı denemiş süzmelerden biriyim ben. İlaca bakınız: Aspirin! Sayıya bakınız: Beş adet :)

İlaçları aldıktan sonra kimselere de söylemedim ki, gülmesinler bana. Aradan bir saat geçti, psikolojik olarak etkilenmeye başlamış olmalıyım. Nasıl elimden ayağımdan can çekiliyor, nasıl bir terleme! Amanın! Korku dağları sarıverdi..!

Bir yerlerden duymuş olmalıyım, sarmısaklı yoğurdun zehirlenmelere iyi geldiğini. Tarihimin en hızlı sarmısaklı yoğurt hazırlayıp yeme rekorunu kırmıştım o gün. Demek ki yaşama veda etmeye hazır değilmişim.

Diğeri ise başka bir hanım arkadaşımdan duyduğum intihar girişimi: Yaşadığı apartta doğal gazı açıp, uyuyup kalmayı düşünmüş. (Dikkatinizi çekerim, sadece düşünmüş) Ama başka insanların bundan etkileneceğini, belki de bir çocuğun bundan zarar göreceğini hayal ederek vazgeçmiş.

Cesaret meselesi kendini katletmek. Ne diyordu Cesare Pavese? "İntihar edenler, sıkılgan katillerdir"...

…

Bakmayın gençliğimdeki mini denememe. Ne zaman birinden “Şu intihar etmiş” lafını duysam ilkin, “Başarabilmiş mi?” diye sorarım. Başaramayanlar “Pih! Beceriksiz!”, başarabilenlerse; “Helal olsun, aferin”le değer bulur bende. Öyle ya… Madem intihara karar verdin, başaracaksın kardeşim! Derdi, ilgi çekmek olanları sevemedim gitti…

…

Üzerine tezler, kitaplar yazılmış bir konuyu bir minik yazıyla işlemek kolay mı?! Sanat ve edebiyat dünyasında intihara bakınca iki müstesna şiir dikkatimi çekti: Orhan Veli ve Can Yücel ustaya saygıyla…

İntihar

Kimse duymadan ölmeliyim
Ağzımın kenarında
Bir parça kan bulunmalı.
Beni tanımayanlar
“Mutlak birini seviyordu” demeliler.
Tanıyanlarsa, “Zavallı, demeli,
Çok sefalet çekti..”
Fakat hakiki sebep
Bunlardan hiçbirisi olmamalı.

Orhan Veli Kanık

...

İntihar

Balkonun altına kapamışlar Hint horozunu
Önüne de bir kara tel çekmişler
Dünya yüzü görmesin diye...
Yine de herkesten önce ötüyor sabahları...
Erken öten horozu... sözü bir yerlerden
kulağına çalınmış olmalı...

Can Yücel

…

Şu bana yakıştıramadığınız "intihar" konusu, bir önceki blogumla ilgili, Değerli Şairimiz Nedim Üstün ile yorumlaşırken ortaya çıkmıştı. Kendisinin intihar ile ilgili şiirinin linkini vermek onurdur: http://blog.milliyet.com.tr/Asal_socuklerin_kalani___/Blog/?BlogNo=312127

Yazıyı, hayatını son şarkısı, “show must go on ile bitiren Freddie Mercury’nin parçası ile tamamlayayım. Yaşayın ya da yaşama son verin, değişen hiçbir şey olmaz… Şov devam eder, etmelidir...

http://www.youtube.com/watch?v=4l8G-T07C1U

…

(*) İntihar etmenleri üzerine: http://www.intihar.de/nedenler.htm

Vikipedi’de intihar konusu : http://tr.wikipedia.org/wiki/%C4%B0ntihar

(**) İntihar eden ünlüler: http://www.masalca.org/genel-kultur-kultur-ve-sanat/247418-intihar-eden-unluleri-biliyormusunuz.html