- Kategori
- Şiir
Dede unutmadık ki seni
Dede unutmadık ki seni
Baktın büyüttün hepimizi
Kötülükten korudun ailemizi
Emeğini verdin kaldı izi
Biz konuşuyoruz şimdi seni
İyiliğini gördük, bizi güldürdün
Başımızı ele-yere, eğdirmedin
Düşmana ellerini değdirmedin
Babamız gibi konuşuyoruz şimdi seni
Pazar dan pazara gelirdin yanıma
Selam getirirdin anamdan, canıma
Sahip çıktın bize, şerefime şanıma
Her gece -gündüz konuşuyoruz seni
Oturur da Baba nasihati ederdin bana
Derdin 'mutlu olun kızım duacıyım sana'
Karşılık verme eşine, kin bağlama
Kızıp giderdin, konuşuyoruz şimdi seni
Gelesiye söylerdin ' ilaç alınacak'
Derdin 'eyvah annen hastalanacak'
Üzüntün olsa da sevgin kucak-kucak
Nasıl unuturuz konuşuyoruz şimdi seni
Şaka yapınca eşim, kızıp giderdin
Çok durmaz izine beraber dönerdin
Güzel söze dayanamaz severdin
Unutulur mu hiç konuşuyoruz şimdi seni
Annem, altı kardeşimle birlikte
Sahip çıktın kollarını açıp bize
Üzülmeyin dedin; kendi -kendinize
Anıyoruz konuşuyoruz şimdi seni
Fakir yoksuldun, Cenazen kalabalık
Engel olamadı seni sevmeye fukaralık
Cenazeni görmek istedim bir aralık
Günahmış dede konuşuyoruz şimdi seni
Bir gün mutlaka ömür bitermiş
Bak cenazeni kimler-kimler gelmiş
Üstün olan, alan değil veren elmiş
Severdin bizi konuşuyoruz şimdi seni
22/02/2008 Sebiha Türkmen