Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

04 Şubat '07

 
Kategori
Genel Sağlık
 

Dedem hasta!

Dedem hasta!
 

Bir dedemi zaten kaybettim. Diğeri hasta. Tabiki ölmesini istemiyorum ama bunun yakın zamanda olacağının da bilincindeyim.

Kötü bir huyum vardı. Beni cenazelerde gülme krizi tutardı. Biliyorum iğrenç birşey. Ama kendime engel olmazdım. Bende tuvalete kaçardım. Herhalde sinir bozukluğundan. Tamam dedem için üzülmüştüm ama üzüldüğüm için gülmüyordum onun cenazesinde. Küçük olduğum için olabilir. Gene de mantıklı bir açıklaması yok.

Kendimizi kandırmaya çalışsak da en sevdiğimiz insanın bir gün öleceğini biliriz. Ben annem ve babamsız bir hayat düşenemiyorum. Belki anneannem ve dedemsiz olabilir ama bizimkilersiz asla! Kesin mi ben büyüğene kadar yanımda olacakları? Hayır. Bunu pis bir nefretle bilsem bile düşünmemeye çalışıyorum. Çünkü eğer çok düşünürsem gerçekleşme olanağı varmış gibi kötü bir kuruntuya sahibim. Her gece yatarken Allah'a dua ederim. Zaten ettiğim tek dua da budur. Başka bir sebepten dolayı çalmıyorum Allah'ın kapısını.

Keşke kimse ölmese keşke sevdiklerimiz bizim yanımızda kalsa hep. Ben istemiyorum yaa. Cidden. Şöyle birşey de olabilir. Ben herkesten önce öleyim böylece kimsenin ölümünü görmemiş olurum. İyi olur aslında. Ama bu sefer bizimkileri düşünemiyorum. Kimbilir nasıl üzülürler. Kim üzülmez ki zaten?

Neyse dedem yavaş yavaş ölüyor. Dedemden çok annaannemi düşünüyorum. Dedem için bir sorun yok. Yukarıda bahsettiğim gibi o hepimizden önce gidiyor. Asıl anneannem ne olur orası şüpheli. Onun da fazla dayanabileceğini sanmıyorum. Konuşuluyorum şu an rahat rahat da benim onlardan önce gitmeyeceğim ne malum? Büyük konuşmamak lazım. Olsun en azından cenazemde benim için göz yaşı dökecek insanlar var. Bunu bilmek bile yeter: )

 
Toplam blog
: 101
: 2198
Kayıt tarihi
: 01.02.07
 
 

91 doğumluyum, elimden geldiğince yazmaya çalışıyorum, çalışmaya da devam edeceğim. Ta ki büyüyene k..