Defne'ye teyze bildiriyor...

Kim bilir kuzum, belki sen elliyi sürerken zamanlardan;

Demokrasinin temellerinin sağlamlaştığı günlerde,

Ortak tahinin, ortak yanlışlarının, ortak paydalarda kabullenildiği,

Ellerinin kirini başkasının üstüne sürmeden,

Otele kapatıp, diri canları yatırırken ölümün koynuna,

Utancının kızarttığı yüzlerin, hesap vereceği günlerde.

Belki de yumurtanın suç unsuru olduğu zamanlara gönderme yapan,

Bakanın değil. Bakanı, bakan yapanın sözünün geçtiği günlerde.

Dinden, dilden, mezhepten başlayan bölünmüşlüklerin,

Bütünlenip, zengin bir kimlikle demokrasiye doyduğu.

Öğrenme, söyleme ve karşı durmanın demokratikliği,

Fikirlerinden ötürü hapis yatanların iade- itibarlarına dem vuracak.

Basılmayan kitapların, suç unsuru olduğunu acıyarak konuşacak.

Hayatlarını özgürlükler uğruna feda edenlere anıtlar dikilecek.

O zaman, fışkırır ruh-u mücerret gibi yerden naşım,

O zaman, yükselerek arşa değer belki başım.

Hatta, yazdığım şu iki dizenin anlamından habersiz,

Ne dediğimi anlayamamanın çaresizliği içinde, soracaksın kendine.

Bulunduğumuz topraklar üzerinde yaşanan, feveranın boyutlarında,

Demokrasi haykırışlarıyla, parçalanan toprakların halklarına.

Yıktıklarının karşısında, kazançları oldu mu demokrasi uğruna?

Temeli olmayan demokratik beklentinin hüsranlı sonuna.

Bahar rüzgarlarına yüklenen, halkın bozgun hülyasına.

Sağda mı solda mı bakmadan düşüncenin, halk yararına,

Halktan yana, durduğu demokratik zamanlarda.

Kıyafetle yaratılan ayırımları aşıp, kültürel zenginlikler olduğu,

Kişisel tercihlerin, topluma dayatılmadığı özgür zamanlarda.

Çocukların, açıklıktan ve soğuktan çadırlarda yitmediği,

Kimsesizliğin, yetimliğin devlet eliyle son bulduğunda.

Aşsız, çatısız, yoksulun ne demek olduğunu bilmediğiniz,

İsteyenin, istediği okulda okuyup, istediği mesleği,

Baskı altında kalmadan, gönlünce ve hakkınca seçebildiği günlerde.

Cinsiyetin dayattığı geleneklerle katledilen kadınların,

Cinsel kimlikten sıyrılıp, insan olarak değer bulacağı zamanlarda.

Verdiklerinin hesabını, aldıklarından düşüp kalanı paylaşan,

Her yönüyle bütünlenmiş, halk ve demokratik yönetimlerin,

Özgürlükleri, halkın katmanlarına, ayırmadan sunduğu zanlarda.

Hakları, insanları bölmeden koruyan,

İnsana, insan olduğu için değer biçilen günlere.

Varmayacak olmasam da yanında,

Teyzenden, yaşayamadıklarından ukde kalan,

Yazdıklarıdır hayatında…

Sağlıkla ve mutlu kal 24/11/2011

Gülay Mustafaoğlu