Değebilecek bir aşk verin herkese

Aşktan korktuk mu bir kere tekrar aşık olmamız çok zorlaşıyor ya da imkansızlaşabiliyor bile... Canımız yandı mı bir sefer koruma kalkanlarımız anında devreye sokuyoruz aşkta...

Peki bu sürece gelene kadar ne yapıyoruz? Hiçbir şey. Canımızın yanmasından bu kadar korktuğumuz bu zamanın öncesinde acısın diye içimiz karşımızdakinden çok biz uğraşıyoruz.Bunun adına da "Büyük Aşk" diyoruz. Ya da "Çok Sevdim" diyebiiyoruz.

Sevgi bu mu peki? Karşımızdaki bizim canımızı yakmaya çalışırken hem de bunu bilerek yaparken ona yardım etmek mi sözünü ettiğimiz sevgi? Sevgi ya da aşk bu kadar kötü bir duygu olabilir mi ki? Aşk için acı çekilmez demiyorum elbette ki ; ama benim gözümde aşk için acı çekmek sevgiliniz üzüldüğünde onunla üzülüp acı çekmektir, birgün onunda sizinle acı çekebileceğinde hiç şüphe duymadan... Onun için döktüğünüz tüm gözyaşları için "Değerdi..." diyebeleceğimiz bir insan için acı çekmek... İşte gerçekten bu "Büyük Aşk" benim gözümde.

Üzüldüğüm tek şey ise "Değerdi..." diyebileceğimiz insan sayısı o kadar azaldı ki artık... Ya da ben gerçekten "Değer " insanlarla karşılaşamıyorum. Kısa bir hikaye okumuştum geçenlerde. 40 yıllık evli bir çift mahkemeye başvuruyorlar boşanmak için. Hakim neden boşanmak istediklerini sorunca yaşlı kadın kocasının kendisine 1 ay önce bir çiçek hediye ettiğini ve her gece çiçeği sulanması gerektiğini yoksa çiçeğinin öleceğini söylediğini anlatıyor önce. Sonra da her gece kendisinin uykusundan uyanıp çiçeği sulamaya giderken kocasının bir gece bile kendisine yardım etmek için yatağından kalkmadığını söylüyor . Böyle anlayışsız bir adamla evlendiğini yıllar sonra anladığını ve boşanmak istediğini belirtiyor yaşlı kadın. Hakim kocasına dönüyor ve " Ne diyorsun tüm bunlara?" diyor. Yaşlı adam bütün söylediklerini kabul ediyor karısının. Ancak bi şeyler eklemek istiyor. Karısın geçen yıl felç geçirdiğini ve tekrar bölyle birşey yaşamaması için sürekli egsersiz yapması gerektiğini söylüyor. Ve bu çiçek sayesinde her gece kalkıp hareket ediyordu yaşlı kadın yaşlı adam ise bu sırada onun yatağa geri gelmesini bekliyor ve uykuya daldıktan sonra sevgili eşi o da uyuyordu.

İşte böyle insanlar için gözyaşlarımın tümünü fedaedebilirm , yanmadığı kadar canımı yakabilirim. Çünkü o yanan yerlerin birgün aynı insan tarafından onarılacağını bilirim.

Değmeyecek insanlar için rafa kaldırdığımız aşkları tekrardan değecek insanlar için raflardan indirebilmek dileğiyle...