Değer vermek

Hayata farklı açıdan bakabilmekle ilgili söyle bir hikâye anlatılır :" Bir gün NY 'ta bir grup is arkadaşı, yemek molasında dışarıya çıkar.Gruptan biri, Kızılderili’dir. Yolda yürürken insan kalabalığı, siren sesleri, yoldaki iş makinelerinin çıkardığı gürültü ve korna sesleri arasında ilerlerken, Kızılderili, kulağına cırcır böceği sesinin geldiğini söyleyerek cırcır böceğini aramaya baslar.

Arkadaşları, bu kadar gürültünün arasında bu sesi duyamayacağını, kendisinin öyle zannettiğini söyleyip yollarına devam eder.

Aralarından bir tanesi inanmasa da, onunla aramaya devam eder.

Kızılderili, yolun karşı tarafına doğru yürür, arkadaşı da onu takip eder.

Binaların arasındaki bir tutam yeşilliğin arasında gerçekten bir cırcır böceği bulurlar.

Arkadaşı, Kızılderili’ye: "senin insanüstü güçlerin var. Bu sesi nasıl duydun?" diye sorar.

Kızılderili ise; bu sesi duymak için insanüstü güçlere sahip olmaya gerek olmadığını söyleyerek, arkadaşına kendisini takip etmesini söyler.

Kaldırıma geçerler ve Kızılderili cebinden çıkardığı bozuk parayı kaldırımda yuvarlar. Birçok insan, bozuk para sesini duyunca sesin geldiği tarafa bakarak, onun ceplerinden düşüp düşmediğini kontrol eder.

Kızılderili, arkadaşına dönerek: " Önemli olan, nelere değer verdiğin ve neleri önemsediğindir. Her şeyi ona göre duyar, görür ve hisseder.”

Söylenecek ne çok şey var bu olay karşısında değil mi?

Benim hayatım boyunca başıma iyi ve kötü ne geldi ise; karşılaştığım olaylara çok farklı bakmam yüzünden geldi. Daima hatayı önce kendimde aradım, olayları çözmek, konuların anlaşılır olması ve sorun olmasını engellemek için kendimce savunma mekanizmaları geliştirdim. Kendime yapılmasını istemediğim bir şeyi asla başkasına yapmadım, yapmamaya çalıştım. Bu dünya da yaşamanın zor olduğuna kendimizi o kadar çok inandırmaya çalışıyor ve zorluyoruz ki, çevremizdeki güzellikleri görmekten kendimizi alıkoyduğumuzun farkına bile varamıyoruz.

Çiçekler içinde lalelerin bende çok özel bir yeri vardır. Hangi çiçek derseniz, hemen lale derim. O ne güzel bir uyumdur, renktir, biçimdir. Geçtiğimiz yıl tüm İstanbul laleler ile donatıldı. Bir çok insan gibi bende öncelikle uygulayıcıların rant peşinde oldukları ile ilgili düşünceleri ister istemez sürekli tekrar edip durdum. Lalelerin güzelliğini değil, maddi külfetini düşündüm hep İstanbul için… Ta ki, ekteki Emirgan ‘da ki lale bahçelerini görene kadar, o muhteşem güzelliği görünce, neden bu kadar güzelliğe gözlerimi kapadığımı bir türlü yanıtlayamadım kendime…

Güzellikleri görmeli ve eleştirecek bir şeyler varsa yine sonuna kadar eleştirmeye devam etmeliydim. İçimdeki kötü duygular en çok sevdiğim çiçekleri bile fark etmemi engellemişti.

Değerlerinizi iyi belirleyin ve çevrenize bu değerleri esas alarak yaklaşın.

Tüm günleriniz, renkli ve mutlulukla geçsin…

Reşat Şentürk