Değerli Okur, Ama Odatv Büyük Bir Okul!

İçten bir teşekkür ödeme ihtiyacı ve borcu duyuyorum.

Gittikçe küçülen ve beni sıkıştıran Trabzon'dan İstanbul'a gelirken, iki şey amaçlamıştım, eşimin; çalışacağı şirketin Genel Müdürlüğünde merkezi ve kurumsal bir kültür deneyimi kazanması, kendim için de; kültür düzeyi ortalamanın biraz üzerinde bir grup ve çevre edinmekti.

İkimizde aradığımız şeyin İstanbul'da bile, pek de bulunur şeyler olmadığını gördük.

Kendimizi  taşrada iyi yetiştirmişiz, tesellisiyle avunduk.

Varoluş sorunlarımız hariç, İstanbul bize kendi alanımızda leblebi, çekirdekti.

Serbest mal piyasalarının insanların bedenlerini, küresel serbest finansal piyasaların insanların ruh ve duygularını nasıl iğfal ettiğini, teslim aldığını, iktidarını, kültürel, hukuksal, politik, zorla inşa edip, kurduğunu, görüyor ve yaşıyordum.

İsyanım; milenyumla bunun bu kadar ahlaksız, seviyesiz ve mafyatik, cehalet içerisinde, arsızca yapılmasınaydı.

Bu ortamda; ruhumun duygularımın bozulan patolojisini ve nevrozlarını Nihat Genç le ve ona ulaşmak için keşfettiğim OdaTv ile sarıyordum. Hayat da ne öğrendiysem sırtlanıp, OdaTv nin yılardır gönüllü okur bir öğrencisi oldum.

Bir çocuk yetiştiriyordum ve kavgada yiğit olmalıydı. Bu kurtlar sofrasında belki zordu, ayıpsız ve ellerimizi kirletmeden, yiğit bir çocuk yetiştirmeliydim.

Geçen yıl kızım Gece Kalaycı için OdaTv ye staj başvurusu yapmamın mantığı ve samimi duygusu tüm çıplaklığıyla buydu.

Ben çok hata yapmış, şanssız bir adam.

Kızım Gece, şanslı bir çocuktu, hatalarından ders almış bir babası vardı.

Hala inanamıyordum; ahbap çavuş ilişkisi olmadan, benim için haberciliğin, entelektüel sermayenin, gerçeklik, objektif, özgürlüğün kalitenin bu büyük markası, mabedine, benim gibi sadece sıkı bir okur ve sıradan bir memurun, çocuğu için bulunduğu talep, uygun görülmüştü.

OdaTv de staj görüşmesinde heyecandan ne konuştuğumuzu bilmeden yarın gelip başlasın sözünü Sayın Pehlivan' dan aldığımızda, kuşkusuz biz stajı almış, Barış Pehlivan de stajı iyi bir çırağa vermiş oldu.

Ama tarif edilemez kazançlı taraf bizdik.

Kitap oku, sözlük kullan, okulda bir sözlük kulübü kur, not tut, karşılaştırmalar yap dedikçe, artık gına getirip, arkamı döndüğümde ağzını yayarak benle alay eden kızım Gece’ den, intikamımı almış ve golümü atmıştım.

Şimdi TDK sayfası ekranında sürekli açık, bilgiye, habere nasıl ulaşacağını, nasıl analiz edilip doğru, gerçek ve kaliteli yeniden üretildiğini her gün defalarca görüyor, günde binlerce envai çeşit farklı yorumu okumak zorunda kalıyor.

Götür getir işleri, çay kahve servisi, temizlikle, sorumluluk alıyor, alanındaki en iyi hocalardan ciddi, neşeli, alaylı, entelektüel bir ortamda sosyalleşerek OdaTv Pedagojisiyle öğreniyor.

OdaTv den çıkıp eve gitmek için metroya yürürken, birden Gece ile göz göze gelip, biraz önceki heyecanlı komik halimizi düşünüp, güldük.

Dünyanın en ünlü hocalarının ders verdiği büyük bir okul olan OdaTv ye kızının kaydını yaptırmış mesut bir babaydım.

Tanpınar, Gülten Kazgan, Keynes, Oral Sander, Foucolt, Derrida, Adorno, Hukukçular, Siyasalcılar ve nicelerine ulaşacağı kapılar, bedelini, cefasını öderse kızımın önünde, Odatv de açılmayı bekliyordu.

Bu bana babalar günü hediyesi değil, karşılığını saygı ve vefadan başka ödeyemeyeceğim, hayatımın hediyesi oldu.

Teşekkürler Odatv ve onun eşsiz mimarı Soner Yalçın.20.06.2015- 15:02 Cumartesi.