Değil mi?

Üzdüm değil mi?
Hem de çok...
Tutkun aşkların deniz sefasında tek gecelik bir sandalım.
Kürek çekerken yordum değil mi?
Neler anlattın bana,
Sustum diye cevap veremedim sandın değil mi?
Her şiirde anlatılan sokakları bizimmiş gibi anlatamadım,
Sen sevdin de sevilmedin,
Ben sevdim de seni göremedim değil mi?
Sen bir dalgaydın da bir rüzgar estiremedim büyümen için,
Sanki ben mutlu bir çocuktum da sen kocamandın değil mi?
Susturamadın ağlarken...
Denediklerim yevmiyeye dahil olmadı aşk kotamda,
Sen çoktan doldurmuştun sanki.
Aşmıştın hatta.
Yanıldım...
Yaslandım sana da
Sanki sen hiç yüklenmedin omzuma.
Her çay bardağının yanında artan bir şekerdin de
Ben bilerek demli gelmiştim sana.
Yadırgadım senin kusurlarını da ondan mı vurdun kaldırım taşlarını ayaklarıma...
sen öldün de arkandan gelmedim DEĞİL Mİ?