Değilmiş

Hani sen

buğulandırıp meneviş gözlerini

uzağa uzağa bakınca

baktığın yere uçuşuveren ışıltıların

birer ışıltı olmaktan çıkacaklar

ya da hiçolmadı

yüzünde oluşan

o küçücük çukurda

oturup kalacaklar

           sanardım hep

elin yüzün iki gözün

gülüm gülüm gülüşün

başın yana eğik eğik

ceren ceren duruşun

“nasılsın nasılsın” diye

canlar alan soruşun

her geçen yıl

silinir puslanır

buzlu camlar ardına

perde perde saklanır

kalır

          sanardım hep

dudakların

yemek yediğin

su içtiğin

arada bir

söyleştiğin

bir yer olacak

böyle alımlı

böyle öpülesi

allar alı

ballar balı

kıvrılmayacak

sana sana ulaşmanın

ateşten yolu

olmaktan

çıkacak bir gün

        sanardım hep

bağcığından kurtulmuş da

gülüşüp duran

bir o yana

bir bu yana

dalga dalga

oynaşan

bir tutam saçın

kıvrılıp

durmayacak

öyle çağrılı çağrılı

ağzı yok dili yok

bir isyankar tüyler tutamı olarak

duracaklar

                              boynunda sadece

         sanardım hep

gün geçip günler gelecek

bir soluk borusu / ses teli yapısıdır

deyip geçecektim

sesindeki çıngıya

kulağıma çarpıp ta

yüreğime yankı yankı

değmeyecek

sanardım hep

soluğun

günün birinde

yaşamı sürdürmek için

yaptığın bir eylem olacaktı sadece

böyle yalım yalım

yakmayacaktı yüzümü

sanardım hep

sanardım ki sevgili

50’yi geçende

solup gidecek bu renkler cümbüşü

bir mor örneğin

başka bir renk olacak

ya da yorgun bir mor olacaktı en azından

benimle birlikte

emekli olacak

tüm duygularım

akıllanıp uslanacak

durulup dinginleşecektim

değilmiş

değilmiş

ey sevgili

bunca yıl

her şey yerinde kaldı

şimdi

sen uzak durdun

silindi

gitti

bütün

renkoynaşları

her

yer

sarardı

sen uzak durdun

ayın

bana

bakan

yüzü

karardı

fikri coşkun