Değişen hayatla insanın yalnızlaşması arıza değil, sosyal mutluluktan bireysel mutluluğa geçiş

Hayat bireyselleşiyor, bunu yazılarımızda çokça dile getiriyoruz. Buna karşın yöneticiler de inadına sosyal projelere ağırlık veriyorlar; ama belki de mecbur olduklarından.

Eskiden yan yana iç içe hep birlikte gülerek eğlenerek yaşardık. Ortamın güzelliğinden ve birbirimizin mutluluğundan mutlu olurduk. Şimdi bu neşeli ortamlar dağıldı. Herkes kabuğuna çekildi. İşte bundan şikâyet ediliyor da insanlar bunun doğal bir süreç olduğunu göremiyorlar.

Eskiden iç içeydik çünkü tek başımıza kendimize yetmiyorduk. Dolaysıyla yalnız yaşayamazdık. Ama şimdi yaşayabiliriz. Artı hayat sanallaştı diyorlar; bu da kendi kendimize yetmemizi sağlayan argümanlardan biri. Ona buna koşanlar kendine yetmeyenler; artık sosyallik popüler değil, hayatı evime getirmişim ne işim var dışarıda.

Hem dışarıda kurallar, yasaklar var; evimde her şey serbest; eskiden sokaklar özgürdü şimdi evler özgür. Çizgi dışı bir şey yapacağım zaman doğru evime koşuyorum, kapıyı da kilitliyorum… Bir de yalnız olsam, değme keyfime! Eskiden başka bir anlamı vardı evin, şimdi başka bir anlamı. Eskiden yuva idi, şimdi kapalı mekân.

Bazı kimselere göre yalnızken de mutlu olunur, hem de nasıl… Elegant hayatlar yalnız yaşanır. Değişen dünyada işte böyle diyenler çoğaldı, adeta farklı bir sınıf oluştu. “Onurlu yalnızlık da bunun bir parçası. Bu sınıf “çoluk çocuk mangal piknik takımı” nı basit görür oldu ve onlardan ayrıldı. Bunlar düğün derneğe gitmezler. Kulüpte kafede yalnız ya da kendi gibi biriyle otururlar. Evinin yanındaki parka hiç gitmemiştir. Piknikten denizden hoşlanmazlar.

Seninkiler bunlara “asosyal” derler, ben de Kerim Korkut olarak gülerim “Onlar asosyal değil siz bsosyalsiniz” Sizin yaşadığınız hayat onlara yetmiyor, basit geliyor; Mars’ı düşünen oturup mangal çevirir mi?

Bunlar şu anda pek mutlu değiller. Sebep gittikleri yol değil. Eskiden kurtulamamaları ve onları mutlu edecek yeni dünyanın henüz kurulamamış olması. Gün gelecek “caney caneyler “ bunlar gibi olacak, bunlar kim bilir nasıl olacak. Bu arada merak edenlere, Kerim Korkut da onurlu yalnızlığı seçenlerden, yani bazılarının deyişiyle asosyal.

Bu değişim bazı kişilerin davranışları olarak görülür; oysa hayatın doğal değişimi. Artık bundan sonra böyle bir hayat var. Sen çal ben oynayayım devri geçti, Game Of Thronse izlerim daha iyi!