Değişim...

Pek çok insanın hayatında dönüm noktası olarak nitelendireceği bir şeyler vardır. Kimi zaman bir kitap, kimi zaman bir insan, kimi zaman ise bir olayla insanın hayata bakışı, davranışları ve iletişim şekli değişir. Ailede ilk temellerin atıldığı kimlik oluşumu, okulda gelişir, iş hayatı ve çevre ile şekillenir. Bu şekilde oluşan kimlik oluşumuyla insan davranışları aynı şekilde yıllar boyu sürüp gider. Yaşadıkları sorunlar karşısında oluşturduğu davranış şekli, çevre iletişimi ve iş yaşantısı bu şekilde devam eder. Yaptıklarının her zaman doğru olduğunu düşünür. Çünkü onu hayata hazırlayan şartlar bu şekildedir. Zaman gelir eline bir kitap geçer ve okumaya başlar. Okudukça doğru olarak bildiği şeylere farklı bir bakış açısıyla da bakmaya başlar. Hatta başka doğruların olduğunu anlar. O zaman yaşadığı sorunların sebebini de daha net görmeye başlar. Örneğin Yazar Doğan Cüceloğlu’nun “Coşkulu Bir Yaşam İçin Savaşmak” isimli kitabı benim hayata bakışımı değiştiren kitaptır. Okuduğum zaman bana çok önemli mesajlar veren bu kitap, insanın hayata sıkı sıkıya bağlanmasına, zamanın önemine, içinde bulunduğunuz durumdan zevk almaya, sorunlarla boğuşurken neleri kaçırdığımıza kadar pek çok konuya değiniyor.

Doğan Cüceloğlu’nun kitabını birkaç yıl önce okumuş ve hayatıma çok büyük katkıları olmuştur. Hayatımda bir yol haritası olarak gördüğüm bu kitabın verdiği mesajları zaman içerisinde unutmuş olsam gerek ki, yeni tanıştığım çok değerli bir insanın tavsiyeleri üzerine yeniden bu kitabı hatırladım. Pek çok insanla tanışır, konuşur, yakın olduğunu hissettiğimiz kişilerle ile dertlerimizi, sıkıntılarımızı paylaşırız. Ancak bizi pozitif düşünmeye yönlendiren ve öz kimliğimize tekrar kavuşmayı sağlayan biriyle tanışmak çok zor olsa gerek. Kimi zaman hayatımızın kıymetini bilmiyoruz. Sorunlarla boğuşmaktan büyük bir stres içerisinde günümüzü geçiriyor, maddi sorunlar, iş sorunları, ailevi problemler ve daha pek çok şeyi kendimize dert ediyoruz. Arkamıza dönüp baktığımızda ise boşa geçirilmiş bir zaman, farkına bile varılmamış güzellikler ve kaybedilmiş yıllar. Halbuki hayatımızda bir dakikanın bile ne büyük önemi var. Zamanı dolu dolu yaşamak, hırslara, ihtiraslara kapılmadan zamanı mutluluk ve huzur içerisinde geçirebilmek. Halbuki insanlar küçük şeylerden bile kendine bir mutluluk payı çıkarabilir. Güzel kokan bir çiçek, çocuğunun ilk defa yaptığı bir hareket yada bir söz, dostunla yudumladığın bir bardak çay, yağan yağmurun sesi, rüzgarın uğultusu, kuşların sesi, eşine özenle hazırladığın bir yemek, telefonun çalması, aranmak, sorulmak, sevmek ve sevilmek…. Bu dünyada bizi üzecek, yoracak yada kaosa sürükleyecek yaşadığımız, duyduğumuz yada gördüğümüz her ne olursa olsun bunların hayatın bir parçası olduğunu unutmamalıyız. Tüm bu sıkıntıların içerisinde bile hayatın tadına vararak yaşamalıyız.