- Kategori
- Deneme
Değişim
Gündüz geceyi, gece de gündüzü kovalar. Ne zaman biri diğerini yakalasa, ikisi de birbirine
karışıp kendi kendilerine tutunurlar. Sonra da baskın çıkan, yavaş yavaş, kendi içindeki diğerini eritip krallığını ilân eder. Ve bu, sûkunet içinde, kutuplar hariç, hep böyle sürüp gider.
Göğün hakimleri rasındaki bu adeletli, saygılı, sessiz devinim, ne yazık ki, yerin hakimleri
arasında pek hüküm sürmez. Zira onlar, kendileri gibi, yerden sonra gökleri de tutuştururlar.
Oysa herşey iyilikte, doğru ve güzellikte toplanır; kötülükte ise dağılır. Bu nedenle, insan
ilişkilerinin temeli atılırken şiddet, hiddet, öfke ve kinin yanıda haset, kibir ve gururu dışarda bırakıp; iyilik, şefkat ve hoşgörü, merhametle harcımızı karmalıyız.
Olay ve olguların bizleri aydınlatan tarafında, güzelliğe takılı anlamlı armağanların
olduğu da unutulmamalı.