Değişirim, değişirsin, değişirler

Diğerlerini tanımak erdemdir; 

Kendinizi tanımak farkındalıktır. 

Diğerlerini anlamak güç ister; 

Kendinizi anlamak ise gerçek bir yürek 

Lao-tzu 

Bazen yaşamaktan yorulurum. İnsanlardan, günlerden, hatta nefes almaktan… Hele bir de neden yaşadığımız konusuna yine takıldıysam… Kendimi o zaman ben de çok sıkıcı bulurum. Eğer hafta içiyse okuluma gittiysem bu durumum kısa sürer. Çocukların gülen gözleri, törpülenmemiş benlikleri, saflıkları beni yine daldığım yokluk aleminden alır getirir varlık alemine. Düşünürüm sanki tek ihtiyacımız gülen, ışıltılı bakışlar. Sonra döner bakarım çevreme. Gözümün önünde kuşlar, ağaçlar, insanlar, masmavi gökyüzü… Peki yaşamaktan neden yorulur insan. Acaba birbiriyle uğraşmaktan olabilir mi? Aman yanlış anlaşılmayayım, aman arama ya da gitme sırası bende, aman şöyle görünmeliyim, aman böyle davranmalıyım. Niye bu kadar yorarız birbirimizi? Bir başkasıyla bu şekilde uğraşmalarımız aslında kendimizle uğraşmamızdan mıdır? Bir başkasındaki eksiklik aslında kendimizdekini mi ortaya çıkarır? Kendimizi görmekten hoşlanmayacağımız için mi bu telaşımız? Yoksa bakış açımızı değiştirmek gibi bir zorluğa katlanmayı istemeyişimizden mi? Günümüzde pek çok insan etrafında olanlardan şikayetçi. Tahammülsüz olmuşuz. Bakışlara, sözlere, görmeye… Madem bu kadar şikayetçiyiz neden bazı şeyleri değiştirmiyoruz. En başta da kendimizi. İşin zoru da bu herhalde. Aslında kendimizi değiştirdiğimizde hayretle fark edeceğiz ki dünya değişmiş. www.astrobenefik.com sitesinde gezerken okuduğum ve çok beğendiğim bir yazıyı aktarmak istiyorum: “Bulunduğum bir ortamda , astrolojiyi burçlardan ibaret sanan bir hanımefendi, İkizler Burcu hakkındaki düşüncelerini anlatmaya başladı , aslında kimse ona bir şey sormamıştı.
ikiyüzlü ne yaptığını bilmeyen kararsız dedikoducular diye bahsediyordu sevmiyordu İkizler burcunu.
İnadına da her yerde karşısına çıkıyormuş bu burcun insanı.
Anlattı da anlattı, tek laf etmeden dinledim.Sonra bir ara aklına geldi sahi sizin burcunuz neydi diye sordu.
- İşte yine çıktı karşınıza bir İkizler
- Ama siz hiç benzemiyorsunuz ki İkizlere??..
- Evet güneşim ikizlerde ama 12. evde olduğundan pek göstermez kendini, yükselen ve ay burcum daha belirgindir bende diye anlatmaya başladım
- Ay burcu mu ilk kez duydum, ben bilmiyorum ki ay burcumu
- Ay burcumuz bizim bilinçaltımız, duygularımız, geçmişten bu güne taşıdığımız içgüdüsel davranışlarımızdır duygularımızı dışa yansıtma şeklimizdir.Annemiz ve onunla olan ilişkimizdir diye anlatırken
- Bakar mısın benim ay burcum nedir çok merak ettim diye sordu, doğum bilgilerini aldım ve baktım..
- Bak yine kurtulamadın İkizlerden meğer kendinden nefret ediyormuşsun sen, kendine kızıyor kendinle hesaplaşıyormuşsun Ay Burcun İkizler dedim:))) Nefret ederken, ettiğin nefretin nedenini sorgula neden diye
Baktığında aynaya,
Sevmediğin ve nefret ettiğin suretle yüzleştiğinde korkma sakın bu kimdir diye…( Arzu Cengiz)"  

Peki hazır mıyız?