Değişmek

11.04.2010 Paris

“Yeni bir yıldız bulunmuş. Bu demek değil ki daha aydınlık olacak, eksikliğini de hissetmiyorduk…”Wislawa Szymborska’nın bu dizeleri bana “her şeyin değiştiğini” anlatıyor. Zaman, kokular, insanlar, mekânlar. İlerliyorlar. Geriye doğru da olsa bir şekilde sabit kalmıyorlar. Yollarına devam ediyorlar. Kendimi geçen yıl olduğum yer ve kafa yapısıyla düşünüyorum da çok ilerledim. İleri mi geri mi bunun cevabını zaman verir ancak. Ekimde gelmiştim buraya. İstemeyerek ama hayalleri deşip, alt-üst ederek… Yeni yeni insanlarla tanışmak, kendimi gurbette bir kez daha sorgulamak… Doğruyu söylemek gerekirse iyi bir gurbet arkadaşı değilim ben. Hala esas, sert çekirdeğimi, bencilliğimi fazlasıyla muhafaza ediyorum. Hala hayatımdaki insanları tüketiyorum. Yalnız değiştim. Artık sevdiklerimi tüketmiyorum. Olayları anlıyorum. Haksızlıkları kabulleniyorum. Büyüyorum. İnsan kendi çamaşırını, bulaşığını yıkayıp; yemeğini yapıp; yalnız uyumaya alışınca büyüyor da. Bir yabancının tüm geçtiği duygusal aşamalardan geçtim burada. Kavradığım en büyük durum ise bu duyguların Paris’e has olmadığı. Tek yalnız değilim bu dünyada. Havalar da değişiyor. Kadınlar daha da güzel, şarap daha bir akıyor damarlarımda sanki. Güneşin etkisi. Baharın, çiçek kokularının… Denizin olduğu bir şehirde doğup büyüdüyseniz, şayet gittiğiniz her yerde manzara arardı gözleriniz. Balkonlara, pencerelerden bakmaya bu yüzden tutkulusunuzdur. Bu şehrin parkları ve insanlarının çimenlere yayılma sevdası ilk defa ortak bir noktamızın olduğunu fark ettirdi bana bu şehirle. Farklılıklardan bir fark yaratıyorum işte. Benzerlikleri buluyorum. Buldukça sinirlerim gevşiyor. Alışıp ısınıyorum. 6 ay gibi uzun bir süreden sonra olsa bile. Şu akşam güneşi hayli yakacağa benziyor beni. Gün batımları hiç değişmiyor. Çocukların çığlıkları, bir manzaranın güzelliği… “Sacré Coeur”den Paris’i sokak konseri eşliğinde bira ile güneşin altında, yumuşacık rüzgarla izlemek keyfi ile Yeşilköy sahilinde dostlarımla biramı yudumlamanın keyfinin birbirlerine karşı bir üstünlükleri yok ki. Zaman geçiyor. Herkes değişiyor. Ben de değiştim. “Değişmeyeceğim” diye diye hem de…