- Kategori
- Ruh Sağlığı
- Okunma Sayısı
- 1036
Deli mi ne? Yok canım daha neler!..

Kendi kendime konuşmaya başladım. Hayırdır inşallah!.. Bazen aklıma gelen bir şeyden dolayı savuruyorum küfürü. Bazen de beni sıkan bir konu için söylenmeye başlıyorum. En çok da kendimi kuşatılmış hissettiğimde, sorunlar karşısında çaresiz kaldığımda. Hele de çaresizliğimi paylaşacak bir dost bulamadığımda, hiçbir zaman da bulamayacağımı düşündüğümde, başlıyorum konuşmaya. Kendi kendimle düpedüz hem de...
Birisi duyacak diye de ödüm kopmuyor değil. Kendi kendimle konuştuğumu duyup deli diyenler olabilir. Bir de adımız çıktı mı deliye, artık normale dönmenin imkânı yok. “Ben delirdim mi” diye soruyorum kendime. Ama hemen teselli ediyorum kendimi:”Delirsem sorar mıyım canım?” Sahi, deliler deli olduklarını bilirler mi? Ya da deli olmadıklarını düşünürler mi? Bilmiyorum. Ama delilerin kendi kendilerine konuştukları kesin. Kimseyi umursamadan , diledikleri yerde, diledikleri gibi... Küfret, bağır, konuş... Delisin ya!.. Ne karışan ne soran.
Şöyle yolda yürürken aniden ağzımdan bir söz çıkıp da, birisi de o arada beni görürse hemen cep telefonuma sarılıyorum. Güya telefonla konuşuyormuşum da onun için konuştuğumu duymuştur yolda giden. Kimse yanlış anlamasın durumları yani. Allahtan bu cep telefonları çıktı da imdadıma yetişti. Böyle durumlarda adımız deliye çıkacaktı neredeyse.
Yoksa çıkmış mıdır? Kimbilir beni kendi kendimle konuştuğumu duyup da:”Yazık olmuş adama, kafayı yemiş. Kendi kendine konuşuyor!.” Diyorlar mıdır birbirlerine. Belki de diyorlardır. Adım çoktan deliye çıkmıştır bile. Yok canım daha neler. Öyle olsa ben bunları sorar mıyım kendi kendime? “Kendi kendime” mi dedim. Aman Tanrım ben neler konuşuyorum. Bu “kendi kendime” lafı iyi bir şey değil. Belki de sadece delilere özgüdür.
Kendi kendine konuşup da benim görmediğim, sesini duymadığım koca koca adamlar var mıdır acaba? Normal insan olarak görünenleri gizli kameralarla izlesek acaba kendi kendine konuştuklarını görebilir miyiz?Sözcükler hep karşımızdakine iletilmek üzere mi üretilirler ? Bu sözcükleri yüksek sesle kendimize söylesek deli mi derler bize? Normal insanlar bu sözcükleri başkalarına söyler, deliler kendilerine mi söyler?
Deliler ne zaman deli olur? Önceden akıllılar mıdır? Kimsenin kendilerini duymadığını anladıkları zaman mı kendi kendilerine konuşurlar? Konuşmazsalar kimse deli demez. Sözcükler kendileri mi çıkıyor delinin elinde olmadan. Yoksa deli , sırf deliliğin gereği olsun diye mi kendi kendine konuşuyor.Deliliğin sağlığa zararı var mıdır? Varsa kime ne kardeşim1.. Ne bakıp duruyorsunuz. Önünüze baksanıza!..
Nereden çıkartıyorsunuz bunları? Yok canım daha neler!..
resim:www.hersey.net
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

Kendi kendiyle konuşmak delilik değil tabi ki benim görüşüme göre. İnsanoğlunun bir iç sesi vardır doğuştan. Kimi bu iç sesini dinler ve cevap verir. Kimi ise bu iç sesine hiç kulak vermez. Hatta duymaz bile onu. Ancak duyanların bir kısmı öylesine kaptırıverirler ki kendilerini zaman zaman cevap verirken artık dışa vurmuşlardır cevaplarını. Oysa şuna eminim ki kendi kendiyle konuşmayan insan yoktur, kiminin sesi duyulur, kiminin duyulmaz. Fark buradadır bence.....
Niliş 15.05.2008 7:20Kendi kendine konuşmayan deli bence. Hep sessiz kal nereye kadar. İnsan arada bir haykıracak yer arar. Hep elalemle mi konuşucaz. Niye kendi kendimize konuşmayalım ki. Yani bu normal ya da hepimiz deliyiz. Sevgiler
Gülün içinden 30.05.2007 0:20- Cevap :
- Elalemle konuşacağımıza nep, kendi kendimiz gibi tanıdığımız biriyle konuşmak daha iyi değil mi? Ne çok deli varmış? İyi ki varmış!.. Sevindim.. Teşekkürler sevgi ve saygılar 31.05.2007 5:03
Coşkun bey farkında olmanız çok iyi. İnsanları incelediğinizde bir çok kişinin farkında olmadan konuştuğunu izleriz. Aslında hepimiz konuşuruz. Fakat içimizden konuşuruz. Düşünmenin dışa vuruşudur bu. İçimizden düşünürüz. Bir müddet sonra beynimizde yarattığımız sorulara cevap vermeye başlarız. Kimi insan bu cevapları sadece hareketlerle dış dünyaya yansıtır. Bu durum daha da ilerlerse konuşmaya başlarız kendi kendimize. Delilikle alakası yoktur. Bir anlamda iç hesaplaşmamız gibi görünsede, kimi zamanda çok mutlu olduğumuz zamanlarda kendi kendimizle konuşuruz. Hızlı planlama derim buna ben. Size zarar verdiğini düşünüyorsanız, bilinç altınıza kısa bir seyahat ile çözülebilir bir durumdur. Bence rahatınıza bakın. Sıkmayın canınızı. Konuşmaktan zarar gelmez. Saygılarımla
Metin Özkaya 29.05.2007 13:27- Cevap :
- İyi bari sevindim. Teşekkürler ilginize. 29.05.2007 20:17
Aman, "mış" gibi yaparken telefon çalmasın... :)))
derinmavi.. 29.05.2007 13:26- Cevap :
- Çalıyor çalıyor ne yazık.-) 29.05.2007 14:22