Demokrasiden taraf olmak

Çok zor günlerden geçmiş bir ülkeyiz.

Demokrasinin, insan hak ve hürriyetlerinin, hukukun üstünlüğünün olmadığı bu ülke;

Seçilmişlerin değil de seçkinlerin denetiminde olan hükümetler tarafından yıllarca yönetildi.

Böylesi bir gelenek yıllarca sürmüş olsa bile, bir gün mutlaka sonu gelecekti bunun ve geldi de.

İnsanlar artık kabuk değiştiren, her geçen gün kendini biraz daha yenileyen bu ülkede, her güne farklı bir şekilde gözlerini açıyor

Her gün yeni bir değişimin, yeni bir hayatın başlangıcı adeta.

Artık her geçen gün insanların yarınlardan umutları ve bekleyişleri daha çok oluyor.

Oysa bundan yıllar öncesine gittiğimizde, çoğu zaman kan ve gözyaşının tek başına hâkim olduğu bir ülke tablosu çıkar karşımıza.

Fazla uzağa gitmeye de gerek yok.

Yetmişli, seksenli, doksanlı yıllara baktığımızda ve o günleri bu günler ile karşılaştığımızda bu değişimi ve gelişimi daha iyi görmüş oluruz.

İnsanlar, insanlığından çıkmaktaydı her geçen gün.

Sokaklarda insanların kendini güvende hissetmediği ve her an insanın başına her şeyin gelebileceği zamanlardı.

Artık geçmişteki kanlı tezgâhların kimin hazırladığını, bu ülkenin insanına kimlerin hayatı zindan ettiğini daha iyi görebiliyoruz.

Bu ülkeyi kimlerin sevdiğini, kimlerin sevmediğini ya da kimlerin rant peşinde olduğunu artık daha iyi biliyoruz.

Her geçen gün ortaya çıkan bilgi ve belgeler artık geçmişte yaşananların daha fazla saklanamayacağını gözler önüne seriyor.

Artık düşünceler değiştiği gibi saflar da değişiyor.

Demokrasiden, hukuktan, eşitliklerden yana olanlar bir yanda; eski düzenin devam etmesini isteyenler diğer tarafta yer alıyor.

Bu ülkenin insanı artık bir değişim ve başkalaşım istiyor.

Peki, kim bu değişimi isteyenler?

Yıllarca acı çekmiş, her türlü zorluktan ve yokluktan geçmiş insanlar artık değişim istiyor.

Düşünce özgürlüğünden yana olanlar, söylediği birtakım söylemler yüzünden hapislerde yatanlar artık değişim istiyor.

Yıllarca göz ardı edilmiş, horlanmış, geri bırakılmış, gelişememiş Anadolu insanı artık değişim istiyor.

Hukuka inananlar, hak ve hürriyetlerin daha fazla ertelenmesini istemeyenler artık değişim istiyor.

Yıllarca çoğu yerde adeta ikinci sınıf muamelesi gören muhafazakâr kesim artık değişim istiyor.

Ekonomik anlamda büyüyen Anadolu sermayesi dışarıya daha fazla açılabilmek için değişim istiyor.

Yıllarca horlanmış, bir kenara itilmiş farklı inanç ve etnik kökenli tabakalar artık değişim istiyor.

Üstünlerin hukukuna değil de hukukun üstünlüğüne inanan kesimler artık değişim istiyor.

Darbelerden, darbecilerden, askeri vesayetten kurtulmak isteyenler artık değişimi zorunlu görüyor.

Değişim isteyen tüm bu kesimleri en büyük ortak da noktası şudur:

Demokrasi!

Bütün bu kesimler her alanda ve her yerde artık daha fazla demokrasi istiyor.

Çünkü gelişen ve gelişmekte olan bu ülkede insanlar artık kendi kabuklarına sığamaz hale geldi.

İnsanlar artık sistemin yetiştirdiği doğrultuda hareket eden bireyler olmak istemiyorlar.

Artık kendi kararlarını kendisi verebilen, kendi ayakları üzerinde duran, özgürce düşünebilen, özgürce hareket edebilen ve en önemlisi özgürce yaşayabilen bireyler yetişmek istiyor.

Onun için bu ülkede her geçen gün demokrasi biraz daha yerleşiyor.

Demokrasi her geçen gün hâkimiyet alanına yeni alanlar ekliyor.

Artık yaşadığı toplumdaki eksiklikleri gören ve bu eksiklikleri gidermeye çalışan bir toplum oluşuyor.

Ve bu toplumun en büyük dayanağı da demokrasidir.

Daha fazla demokrasi isteyerek, daha çok gelişeceği bilincinde olan bir toplum yetişiyor.

Demokrasi artık yeni toplum düzeninin temel taşıdır.

Bu yeni düzende artık silahlara, gözyaşına, kan dökmeye yer yok;

Bu yeni düzende artık barış, kardeşlik, birlik ve beraberlik, hak ve hürriyetler, düşünce özgürlüğü var.

Yazı Link: http://www.muratvarol.com/modules.php?name=News&file=article&sid=266

Web Sitesi: www.muratvarol.com