Demokrasiyi giydirmek, domino ve satranç

Demokrasi, son zamanlarda dünyanın kullandığı moda sözcük. Yanına insan haklarını ve özgürlüğü de takınca yollar dümdüz oluyor. Bu üç terim veya sözcüğün açılımları da çok. Bireysel, toplumsal, ulussal, evrensel, hak, hukuk, adalet, sosyal denge… 

İletişim alanındaki teknolojik gelişmeler bireysel özgürlükleri de ön plana çıkardı. Bu konu en başta kadın hakları ile ilgi gördü. 

Geleneksel yaşam biçimine alışmış ve eğitim düzeyi düşük toplumlarda, hak hukuk , adalet, sosyal denge, saygı sevgi, görev sorumluluk çizgilerinde kargaşa doğdu. Etnik yapılar toplumsal alanda sancılar yaratmaya başladı. Mücadeleler, savaşlar ve bunların üstüne uluslar arası veya süper gücün müdahaleleri ile bir devlet beş- on devlet doğurdu. 

Özgürlük, bağımsızlık mücadeleleri ilk çağlardan beri mevcut. Yerliler ve zencilerle beyazların- kölelerle efendilerin, sınıfsal anlamda güçlü ile zayıfın, iktidarla muhalefetin mücadelesi hiç bitmemiştir. 

Gündemde demokrasi var. Bu uğurda demokrasi savaşları veriliyor. Savaşlar kanlı görünüyor.Oysa demokrasi bir süreç meselesi hem de uzun bir süreç. Bu sürecin içinde başta eğitim var. Eğitime bağlı olarak sosyal değişim, üretim ve artı değer. Eğitim, sonuçlarını en az yirmi beş yılda veriyor. Ve arkasından nesil değişimi. 

Türkiye bir Asır’a yakın zamandır tam demokrasiye geçemedi. Demokrasinin en önemli kurallarından biri, seçim sistem ve biçimi Türkiye’nin çoğu yörelerinde tam oturmadı bile. Seçme hususunda korku ve tehdit hakim. Bireylerin özgür iradelerine bağlı olarak bizzat kendilerinin oy kullanıp kullanamadıkları en yetkili ağızlarca tartışılıyor. 

Ortadoğu ve Arap ülkelerindeki son durum; 

Irak’a Amerika sayesinde demokrasi geldi! Her gün onlarca insan ölüyor. İnsanlar yoksul ve perişan. Afganistan’ın durumunu Allah kimsenin başına vermesin. 

Gündemde Kuzey Afrika ülkeleri, daha düne kadar Ortadoğu ve Arap ülkeleri içinde, Amerika tarafından Mısır örnek gösteriliyordu. Sözde Türkiye’nin de önündeydi. Ne oldu? Milli irade bir anda toz duman oldu Mısır’da. Çünkü irade milli değildi. 

Domino etkisi adı verilen ayaklanmalar, gösteriler Kuzey Afrika ülkelerinde bir biri ardına ortaya çıktı. Son olarak Libya olayları dünyanın gündeminde. Amerika korkusu sardı bölgeyi. Irak’a benzer bir operasyon yapılmasından endişe ediliyor.Demokrasiyi getirme iddialarına kimse inanmıyor, bizzat dış basına yansıyan yorum ve yazılardan anlaşıldığına göre, buna Amerika vatandaşları da dahil. İşin arkasında doğal zenginlikler- petrol olduğu artık saklanamaz bir gerçek. 

Libya’da ve çevremizde olan bitenler Türkiye’yi yakından ilgilendiriyor. Türkiye’ye getirileri ile birlikte, aileleri de düşünüldüğünde Libya’daki 25 bin Türk, az bir rakam değil. Türkiye çıkarlarını ve geleceği düşünmek zorunda. Çünkü domino oyunu bitmek üzere, sırada dama veya satranç olabilir. 

Hüseyin Seyfi.