Demokrasiyi sindirebilmek

Bugün, üye olduğum elektronik posta grubuna aşağıdaki yazı geldi.

"15 NISAN 2007 Pazar günü seni ziyaret etmeye, Ankara'ya, huzuruna, ANITKABIR'e geliyoruz... 10 kisi mi oluruz, 1000 kisi mi oluruz, 10.000 mi, 100.000 mi yoksa 1.000.000 kisi mi, bilemem, ama GELIYORUZ... Senin ve ilkelerinin gücünü, halkin gücünü, vatanseverligin gücünü, milli iradenin gücünü, görsünler diye geliyoruz... 16 Nisan'da açiklanacak Cumhurbaskani adaylarini iyi düsünsünler tasinsinlar diye geliyoruz... Bizler, en temel anayasal haklarimizi, kanunlar çerçevesinde kullanarak, Türkiye'nin dört bir yanindan seni ziyarete gelecegiz."

Okuldaş olduğum bir arkadaşım gruba atmıştı bu yazıyı. Birşeyler yazmak zorunda hissettim kendimi..

Sevgili okuldaşım ........ Bey,

Öncelikle belirtmem gerekir ki Atamızı ziyaret için anayasal haklarımızı kullanmamıza gerek yok. Anıtkabir tüm dünya ve T.C. vatandaşlarına açık bir yer. Üzülerek söylemeliyim ki bu davranışlar bir bardak suda fırtına koparmaktan öte bir şey değildir. Öyle lanse ediliyor ki sanki İran'dan birileri aday olarak gelip Türkiye'de Cumhurbaşkanı olacak. Yok böyle birşey.

Demokrasi her zaman en güzel şeydir. Demokrasiyi kimi zaman öyle kimi zaman böyle algılamaya başlarsak yanılgıya düşeriz. Nasılki ülkemizde demokrasi tecellisi meclis iradesi ile gösteriliyorsa, buna saygı duymamak kendi çelişkimizi gösteririr. Birilerinin askerimizi göreve çağırır tarzda söylemleri demokrasiyi halen içimize sindiremediğimizin bir kanıtı.

Onlarca yıldır kısır döngüler içinde olan ülkem hep iç çekişmeler içinde bırakılmak isteniyor. Bu, kimi zaman anayasa kitapçıkları fırlatılarak, kimi zaman tankların gövde gösterileri altında oluyor. Ne zaman şöyle dışarı bakmak için kafamızı kaldırsak bir yerlerde cinayetler işleniyor, 'siz kendi işinize bakın' der gibi.

Artık gün ayrı gayrı, sen ben, o bu günü değildir. Gün birlik olma günüdür. Tabi Atatürk'ün bize emanet ettiği demokrasiyi her zaman içimize sindirerek.

Sevgiyle kalın...

Yılmaz Sağlam

"Artık bugün demokrasi fikri daimi yükselen bir denizi andırmaktadır. 20.yüzyıl, bir çok müstebit hükümetlerin bu denizde boğulduğunu görmüştür." M.Kemal Atatürk