Deniz, gece, hayaletler ve blogcular…

Yaşanmış bir hikayeden alınmıştır!

Cumartesi gece yarısı telefonum çaldı.. O saatte telefonum açık olmaz, açık olsa da ben bakmam…

Telefonun açık olacağı benimde bakacağım tuttu…

Arayan…………………..?

Yeşil soğan!

O enişte, ben de baldız olsam…

Bayramı, seyranı unutup, öpme sebebine takılacağım ama…(!)

Heyecan yaptım. Bu kaçık buralara düştü, başına da bir husumet geldi, garibimin tanıdığı kimseler yok. “Ali gel beni kurtar” telaşında açtım telefonu…

Ohoooo….!

Telefonun öbür tarafı coşmuş.

Gülüş cümbüş……

Üzüldüm kendime….. Denizin kenarında gariban bir bank, ay doğdum doğacak…Hayaletlerim ve ben efkarın doruklarına tırmanmak üzereyken….

“ Ali ne haber?”

“ İyidir, denize işeyen var mı diye bankta nöbet tutuyorum. Şimdiye kadar iki kişi niyetlendi. Öksürünce çalı diplerine doğru kaçtılar”

“Bizde Mersinde………………

Mersinin neresinden olduğunu anlamadım.. Deniz kenarında kahkahanın bol olduğu bir yer.

“ Bak yanımda kim var?”

Mersinde Yeşil soğanın yanında, beni tanıyan kim olur ki?

Bir keresinde Kız Kalesinin poposuna bakmıştım … “Babası duydu” herhalde dedim kendi kendime…

Akdenizliymiş….

“Akdenizlinin” eşi bizim toprak çıkmasın mı? Edirne’nin ardı da bağlar var ya . Te oracıktan…

Tam iki lafı üst üste koyup, Gelinle görümce, börülce yemeden oynarlar mı? Oynarlarsa Drama’nın Pazarı kurulur mu? Kurulursa Vardar ovasında gül biter, Arif Şentürk Cumhurbaşkanı olur mu? Meselesini tartışacağız…

Kalın bir ses; “verin telefonu da kapışayım şununla”

Allah! Haydar Başçavuş…

Değil.

Pirmete…

Şaka gibi ya….

Sonra Güvertedeki Adam....

Arkasından Ömer Çetin…. Sahneden yeni inmiş….

Sema hanım( Şener)… Amerika’dan bize Rober De Niro terliği getirmiş… (Parmak arası)

“Ben giymem” dedim…

Te….Te…..Te…..Biri daha denize işemeye niyetlendi…

Öhhö öhhö öhhööööööööö!

Foto: Ayşe BAĞDEMİR (Sütlüce)