Deniz'in günlüğü-2

04/08/2007

Günler günleri kovalıyor. Fark ettiğim bir şey var, hiçbir konuda yaşamımın ipleri elimde değil. Kendimi bir akışa bırakmış, sürüklenip gidiyorum. Üstelik yapmak istediğim hiçbir şeyi yapamadan.

Hayat her geçen gün biraz daha zor gelmeye başladı, ben de gittikçe karamsarlaşıyorum. Çok gergin, çabuk sinirlenen, hep mutsuz olan biri olup çıktım. Çünkü kendime olan güvenimi iyice yitiriyorum. Offf, ya. Hani ben çok iyi bir gazeteci olacaktım. Hani yazdığım her yazı, yaptığım her röportaj bomba etkisi yaratacaktı. On gün önce 28 oldum, ama hayallerimin yerinde yeller esiyor…

Ah, günlükçüğüm. Nerden başlasam, nasıl anlatsam sana derdimi. Neresinden tutsan can yakıyor bu hayat. Arabesk lezzette geliyor çoğu zaman bu yaşadıklarım. Ancak bir türlü kurtulamıyorum işte, ne yapayım?

Babamın gittikçe azan siroz hastalığı, gidip gidip gelen aklı… Annemin bu eve giren parayı idare etmek için kendini parçalayışı. Ablamın her geçen gün daha da kötüye giden evliliği. Üniversiteyi kazandığı için çok mutlu olduğum, ama şu küçük omuzlarıma bir kat daha yük katan erkek kardeşim…

Aşk-iş-para üçgeninin, dışbükeyinde kalmış bir noktacık gibiyim. Orada çalışmaktan çok, harcadığım on mesai saatinin her saniyesine acıdığım bir işteyim. Geçmek bilmeyen dakikalar, nefesimin kesildiğini hissettiren sıkıcı saatler, envanter, bilanço, günlük hesap, nakit, kasa kelimelerinin arasında uçup giden hayatım. Birazdan uyumak için yatağıma gireceğim. Sabah yine mutsuz, yine aklımda aynı sorularla uyanacağım. Ben ne yapacağım, hayatımı nasıl değiştireceğim??? :(