Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

22 Mart '12

 
Kategori
Deneme
 

Deniz kızı

Sadece deniz kızı olarak doğmak istemiştim. Ama kısmet değilmiş..


Küçükken bütün masalları bir şekilde deniz kızı olarak bitirirdim. Evet ben bitirirdim. Çünkü masallarımı hep ben anlatırdım kendime. Sadece bir kez masal okumuştu annem bana. O da bütün apartmanı çığlıklarımla ayağa kaldırdığım için, zorunluluktan yani.

Bende geceleri kendi kendime anlatırdım masallarımı. İçimden ama. Bencildim ben hep. Hala da bencilim. O zamanlar kimse masallarımı bilsin, duysun istemezdim. Şimdi de kimseye anlatmıyorum masallarımı ben. Hep başkalarından dinliyorum masalları. Tabi artık kimsenin masal anlattığı yok. "Büyüdün." diyorlar.

Hala deniz kızı olabileceğine inanan biri ne kadar büyümüştür ki ? Düşünün siz karar verin.

Deniz kızı olmak benim için her şeydi. Düşünsenize masmavi bir dünyanın tamamı sizin. Bir yerlerde gizli bir hazineniz bile olabilir. Hep denizdesiniz ayrıca.. Güneş biraz fazla uzak, kabul. Ama istediğinde ona dokunabilirsin. Evet denizdeyken yapabilirsin bunu. Deniz büyülüdür. Peri tozu serpilir her gün doğumunda denize. Ondandır parıl parıl parlaması.

O yüzden deniz kızları da büyülüdür. O yüzdendir hep gülümsemeleri. Hem ağlasalar bile onların koruyucu incileri olur ve o inci onların üzülmelerini engeller. Gerçi ağlasa da onların gözyaşları akmaz ki.

Bir de deniz kızlarının şarkıları olur. Her deniz kızının şarkısı kendine özeldir ve ruh hallerine göre etkilerler insanı. Sinirliyken, ters etki yapar. Mutluyken neşelendirir.

Ariel vardı. Bilirsiniz, kızıl (hatta kırmızı) saçlı, deniz gözlü dünyalar güzeli bir deniz kızı. O çizgi filmi izlerken kendimi onunla yer değiştirirdim. Çizgi filmin içine girerdim bildiğin. Sonra o gece de rüyamda görürdüm deniz kızı olduğumu. Uyandığımda o kadar kötü hissederdim ki gözlerimi sımsıkı kapatıp tekrar uyumaya çalışırdım.
Ne zaman işe yaradı ki o zaman da işe yaramazdı. Devam edemezdim rüyama.

Sonra büyüdüm işte. Bacaklarıma evdeki örtüleri bağlayıp "Deniz kızı olduum!" diye dolaştığım günler çok geri de kaldı. Ama hala moda sahiline inip, koca bir günü denize bakarak geçirebiliyorum. Bazen ağlıyorum. Ama her daim kulağımda kulaklık olur. Bazen çaldığını bile fark etmediğim yüzlerce şarkı gelir geçer, insanlarda öyle. Bazısı tip tip bakar, bazısı görmez bile.

Ama ben hepsini görüyorum. Hepsinin yüzlerinde tanıdık bir şey arıyorum. Bulabiliyor muyum ? Bazen. Ama o kadar yara almış gözüküyorlar ki.. Ben daha elimi uzatamadan kaçıp gidiyorlar.

Ne diyorduk ? Heh ben deniz kızı olmak isteyip de bir türlü olamayan biriyim işte. Hep imrenirim onlara. Bir de masal dinlemeyi çok özledim.

 
Toplam blog
: 112
: 512
Kayıt tarihi
: 05.08.10
 
 

Yazarım, çizerim... Hayalperestin önde gideniyim... Uykuya aşka aşık olduğumdan daha çok aşığım....