Denize düşen ilk yağmur damlasının ..

Denizin üzerine düşen ilk yağmur damlasının görüntüsünü , bembeyaz bir güvercinin , kardan bembeyaz olmuş çatının üzerinde dururken bembeyaz tüylerini görebildiğimde geldim kendime..

Gitmek ya da kalmak ! İşte bütün mesele buydu !..

İçsel hesaplaşmalarımın doruğa ulaştığı bir bahar sabahı.. Başımı göğe çevirdiğimde içimdeki sızı kalbimi kanırtmaya başladı..

Uçsuz bucaksız maviliği görmeye çabaladım.. Okyanusun dalgaları gibi beni boğmaya başlayan karamsarlık.. Hapsolmuş yüreğimin, atmaya çalıştığı çığlıkların sessizliği beni kendime getirdi..

Yorgun düşen duygularımın isyanı, kaybettiklerimin çokluğunu hissettim kazandıklarımın yanında..

Bir dost eli aradım sıcacık, bir omuz aradım yaslanabileceğim..Gözyaşlarımı sorgusuzca seyredebi-lecek bir göz aradım gözlerimde..İçimi burkan günleri düşündüm sanki hep geri gelecekmiş gibi..

Her duyduğum şarkının tınısında gözyaşlarıma engel olamadığım, yalnızlığımı düşündüm karanlık gecelerdeki.. " Umuda yolculuğum " başladı diyerekten " kendimi kandırma seansları " mı anımsadım gülümseyerek..Kahkahalarımı hissettim anlamsızca attığım..Sadece anlamsızlıklarını hatırlayabildim ama..Düşlerimin düşselliği geliverdi usuma..Geceleri yatağıma yatabildiğim nadir gecelerdeki ..Mutsuzluğumu benimsediğim hesapsız günlerimin hesabını yaptım parmaklarımla..Yetmedi parmaklarım.. Dudağımı büzüp de " küstüm oynamıyorum artık " diyen küçük bir kız çocuğu oluverdiğim " an " larımı yaşadım..

Sonra işte " o" gün ! Denizin üzerine düşen ilk yağmur görüntüsünü gördüğümde geliverdim kendime.. Uzayıp giden yollara aldırmdan " yüreğimin götürdüğü yere "giden yolculuğuma başladım.. Arada "kendimi kandırma seanslarım " devam etse de huzurumu yakalamanın mutluluğu mutlu etti beni..