Denk geliyor

Yazınca inanmayıp “sana mı denk geliyor” diyorlar… Aynen öyle oluyor!

Bugün alışveriş merkezinde masaj koltuğuna, ayakkabılarını çıkarıp oturanını gördüm! Titreşimle, masajdan aldığı hazla,  ayak başparmaklarını oynatışını görmeliydiniz!

Geçenlerde Edirne’de Saraçlar’ın girişinde, bankamatiğin önünde sıra bekliyorum bir taraftan yağmur çiseliyor, cebimde harçlığım olsa bir dakika durmayacağım ama ah şu parasızlık!

Önümde kasketli bir ağabey var… Sıra ona geldi, kartı makineye sokması ile makinenin kartı yutması bir oldu…

Eli ayağına dolaştı, telaşlı hareketlerle telefon etti hemen…

Teselli ihtiyacı hissettim; “ kartın süresi bitmiştir ondan yutmuştur” dedim…

Kartı ben yutmuşum gibi baktı ağabey… Sustum!

Tahmin ediyorum telefondaki mekanik sesin şu tuşa bas, bu tuşa bas deyişine çıldırdı adam;

“A.... kodumu robotu!” dedi…

Korkudan gülmemi yuttum!

Bardak şeklinde karton kutunun içerisine doldurulmuş tavuk parçalarını öğle yemeği niyetine mideye indiriyorum… Bir taraftan pipetten gazoz içiyorum, karşı masada ellili yaşlarda belki daha fazla iki abla oturuyor… Birinin gözleri bende…

O çok bakınca ben de bakmaya başladım demek!

Farkında değilim inan olsun…

“Nereden tanıyor, yüzü de tanıdık gelmiyor” diye geçiriyorum içimden…

Önümde açık duran gazeteye daldım, kadını unuttum…

Yemek bitince giyim mağazalarından birine girdim baharlık mont beğeniyorum…

Biri dürttü arkamdan, döndüm…

Az önceki abla… Arkadaşı da ötede bekliyor…

Bir şey soracak sandım, “ çay içelim mi” dedi güldü de…

Anlayamadım önce, jeton doğuştan köşeli,  Esra Erol’un evlendirme programı geldi aklıma…

Çay oradaki çaydan!

“Vaktim yok” dedim kaçtım…

Yarım saat tuvalette kalıp, aynada kaç yaşında gösterdiğime baktım!