Deprem kötü de sel en pisi...

12 Kasım 1999 Düzce depreminde çalıştığım kurumun personeline el atmak üzere depremden hemen sonra Düzce ve Bolu’ya görevli gitmiştim.

17 Ağustos depreminde İzmir’deydim, ayak altında dolanmamak üzere başlarda bulunamadım ancak sonrasında görmüştüm.

Her iki depremdeki yıkım çok büyüktü.

Her biri ortalama birer Avrupa büyükşehirleri ölçeğindeki depremden etkilenen illerimizde, ilçelerimizde taş taş üstünde kalmamıştı.

On binlerce can kaybı veren insanlarımız acılarını yüreklerine gömmüş yardımlaşma çabası içerisinde, gösterişten uzak, çalışıp didindiler.

O büyük yıkımın enkazı bir yıl olmadan kaldırıldı, insanlarımızın başlarını sokabilecekleri olanaklar hazırlandı.

Ve 2003 yılında bulunduğum bir eğitim etkinliğinde söz depreme geldiğinde o büyük enkazdan bu kadar süre içinde hiçbir iz bırakmayan bir ulusun ferdi ve böyle bir ülkenin yurttaşı olmaktan gurur duyduğumu ifade ettiğimi anımsıyorum şimdi…

Bodrum depremi haberlerini duyunca bunları anımsadım bir an…

Kos’a gemi göndermişiz, oradaki yurttaşlarımızın tahliyesi ve belki yardıma ihtiyaç duyabilecek Yunan komşularımıza bir el atmak üzere…

İstanbul’daki sel haberleri de aynı şekilde 1997 Mayıs ayı Bartın-Zonguldak sel felaketinde tanık olduğum dehşeti anımsatmıştı.

Sel, depremden daha pis bir doğal afet.

Depremde tehlikeden (yıkılma tehlikesi taşıyan binadan) yapılardan birkaç metre uzakta durmak kaydıyla barınma zorluğu çekmiyorsunuz. Sel afetinde her taraf berbat oluyor ve bir dakika için dahi oturabileceğiniz bir karış yer bulamıyorsunuz. Ev, bark, her şey gitmiş, öyle çaresiz kalakalıyorsunuz.

Ama şunu gördüm, afet ne kadar büyük olursa olsun, bu ülkede anında yanıbaşımızda biten konu komşunuz ve (azıcık ağır aksak gibi görünse de) yaralarımızı sarmaya yetişmeye çalışan bir Devletimiz var şükür…

Küçümsemeyelim, kıymetini bilelim…

Görüş ayrılıklarımız zenginliğimiz ve eleştirilerimiz de hak yememek kaydıyla daha iyi düzeyler dileğiyle oluyordur.

Muğla’lılarımıza ve depremden etkilenen herkesimize büyük geçmiş olsun…

Kenan IŞIK