Depremi ciddiye almıyoruz

Bugün yani 8 Mart 2010, Elazığ'dan deprem haberi geldi. 6 şiddetinde ve şimdilik 51 ölü. Sebep evlerin kerpiç olması.

Sormak lazım: DASK var mı? Olsa ne olacaktı? 51 vatandaşımız yaşayacak mıydı? Hayır.

Neden masanın altına girmediler? Neden evin en güvenli yerine gitmediler? Ne saçma sorular değil mi? Yazık değil mi vatandaşlarımıza.

Sormak lazım. 2000 yılından beri kaç tane kerpiç ev sahibi devlet yardımı alarak evini depreme dayanıklı hale getirdi. Bence bir tek örnek bulamayız. O halde biz ne yapıyoruz? Seminerler, toplantılar, tatbikatlar ve deprem dedemizden öneriler ve nasihatlar. Binlerce kerpiç evler, Anadolu'nun, il, ilçe ve köylerinde depremi bekliyor. Düdük, bisküvi paketiyle, fenerle depremden kurtulacaklar.

Büyük yerleşim merkezlerindeki durum daha da dehşt verici. 10 ila 15 katlı binalar. Yüzbinlerce vatandaşımızla depremi bekliyoruz. DASK'mız var ya, kurtuluruz. Bir de kriz masaları kurma projemiz var Tamam öldükten sonra kriz masası bizi kurtaracak.

Velhasıl deprem konusu büyük bir komedi, ama çok acı bir komedi olarak karşımızda duruyor.

İşin bir acı tarafı da, aydınlarımız, eli kalem tutanlarımız, toplum kuruluşlarımız, derneklerimiz sessiz sedasız duruyorlar. Her konuda belki sessiz kalınılabilinir ama can sağlığı özellikle toplum hayatını ölümle ve felaketle tehdit eden hadise karşısında nasıl sus pus durulur anlıyamıyorum. Üniversiteler palyatif tedbirler ürettiklerinin farkında değiller. Büyük gazetelerimizin büyük köşe yazarları işin farkında değiller.

İşin bir acı tarafı da, kültür seviyelerine, görüş ve düşüncelerine son derece inandığım ve ülkemde bu denli değerli insanlar var diye gurur duyduğum Milliyet Blog Yazarları, daha önce yazdığım DASK konulu yazımdaki önerim hakkında, doğru veya yanlış diye, ya da ütopik veya başka bir saptamayla , tek bir yorumda bulunmadılar. Gerçekten kimse işin ciddiyetinin farkında değil.

Benim tek bir önerim var. Ne pahasına olursa olsun, çok katlı ve çürük yapılı binalardan, TEK KATLI VE DEPREME DAYANAKLI yapı ve evlere geçelim. Ne kadar yeni yapı ve ev yaparsak o kadar vatandaşımızı kurtarırız. Zira başka çaremiz yok.

Önerimi komik bulabirsiniz. Bulun. Zırvalıyorsun diyebilirsiniz. Deyin. Hepsi kabulüm. Yeter ki somut proje üretin. Ve de Milliyet Blog'da büyük bir platform oluşturalım ve bu konuda ses getirelim. Örneğin tüm köşe yazarlarına yazalım. Rektörlere ve dekanlara yazalım. Televiz yon yöneticilerine yazalım. Ben Milliyet Blog yazarlarının gücüne inanıyorum. Saygılarımla.