Depremin düşündürdükleri

Plan, program, hesap kitap, alacak verecek ne varsa akılda olan hepsinin silindiği an! Saniyeler süren bir sarsıntı! “Durdu: yaşamdasın!”, “Durdu : enkazın altındasın!.”

Dünyaya geldiğin an gibi;  “Ağlayabildin doğdun, sustun yoksun!”.

Sınır ötesi harekat sanki; “Deprem öncesi yer altı hareketleri ve sonrası arama kurtarma faaliyetleri!  Ya yaşamaya devam ya da elvedam! Sınır öyle inceki hayattan silinmek an meselesi.

Yaşam ve ölüm arasındaki çizgiyi geçip geçememek kimine göre şans kimine göre şanssızlık ama o anı bir de yaşayana sormak lazım. Enkazdan tek başına çıkmak ne derece mutlu eder ki insanı. Ya hep ya hiç değil midir aile olmak. Çocuğumsuz, eşimsiz, anamsız, babamsız, kardeşimsiz kalacaksam şu dünyada kurtulmuşum ne. Sevinir miydim sağ kurtulduğuma soruyorum kendime! Cevabım gecikmeden geliyor  “hayır!” diye.

Sıcak yuvamda empati kurarken utanıp sıkılıyorum kendimden! Dışarıda geçirmedim ki koca bir geceyi! Enkazın altında kurtarılmayı beklemiyorum ki! Ya da bir yere sıkışıp kalmışken acaba yavrum yaşıyor mu? Ona ulaşabildiler mi? diye endişe içinde değilim ki!

Ateş düştüğü yeri yakarmış! Haritada o kadar uzağım ki Van’dan! Bana sıçramıyor  kıvılcım!  Ama düşen tuğlaların ağırlığını üzerimde, üşüyen vatandaşımın titremesini yüreğimde hissedebiliyorum. Yıkılan binaların tozu, toprağı genzimi yakabiliyor!  Uzaklarda olmam acıyı yaşamama engel değil. Dualar ediyorum kurtulsunlar diye.

Gündelik hayatımızda;

 “Dünya başıma yıkıldı”

“Üzerime bir ağırlık çöktü”

“Falancanın dediği beni sarstı! “

diye ne çok serzenişte bulunuyoruz.

Ekran başındaki görüntüleri izledikten sonra kafamızı taktığımız pek çok şeyin ne kadar eften püften olduğunu bir kez daha anladım. Acının rengi toprakmış! Şiddeti 7.2 imiş. Gözyaşı bulanık akarmış! Sarsıldılar; sen, ben, o hepimiz sarsıldık! Ağladılar hepimiz ağladık! Enkazın başında sevdiklerinin kurtulmasını beklediler biz de bekledik!

Kalbimiz Van’da attı bütün gece bugün de atacak!  Allah yar ve yardımcıları olsun!

Allah bu felaketi ne ülkeme ne de başka bir ülkeye bir daha yaşatmasın! Depremin yaralarını ulus olarak hep beraber saracağız!  Hayatını kaybeden vatandaşlarımıza Allah’tan rahmet, yakınlarına ve milletimize başsağlığı, yaralılarımıza da acil şifalar diliyorum.

 Aysel AKSÜMER