Derindir, 18 yaş altı giremez.

Bugün de rüzgar kesilmedi, yağmur çiseliyor ve hava soğuk. Balkonun önündeki palmiyenin dallarını rüzgar eliyor. Baktım da, bir tanesi lif lif olmuş, bir diğeri de sanırım kırılmış.

Burada sezona daha iki ay var.
İki ay, uzun zaman. Şöyle bir boşanmaya karar vermiş oğlumu bir dolaşayım diye düşünüyorum.

Oğlum, dedim de;

Geçen sezon Belçikalı bir bayanı da misafir getirmişti.
Karakum'a kabin niyetine çadır kurduk; sonra da simsiyah kumların üzerinde bembeyaz yürüyen Belçikalı bayan misafirimizin plajdaki açgözlüler tarafından seyredilmesine biraz da bozularak denize girdik.

Uzunca bir süre denizde kaldıktan sonra kafeteryada birşeyler içmek için oğlumla biz yürüdük.

Yolu yarılamıştık ki herkesten bir kahkaha ve alkış sesi geldi. Dönüp baktığımızda konuğumuzun çadıra doğru koştuğunu gördük.

Bir eliyle arkasını kapatıyordu ve bir elindeki tahtayla da önünü.
Meğer bikinisinin altı, yüzerken çıkmış ve farketmemiş gariban. Çıkarken de üç gün önceki fırtınanın denize sürüklediği uyarı levhası eline geçmiş, önünü kapatmak için onu kullanmış.

Talihsizliği, uyarı levhasının yazılı kısmının dışa, okunur şekilde gelmiş olmasıydı.
Uyarı levhasında:

"-DERİNDİR. 18 YAŞALTI GİREMEZ." yazıyordu.
Ertesi gün oraya götüremedik. Ama Akliman'a gittiğimizde bir gün önceki 'okurlardan' bazıları orada vardı ve kendisini tanımışlardı. Tanıyanların gülümsemesini sık sık bize değerlendiriyordu konuğum:

"-Önaçan heren, goede, zorgzame mensen Turken. Ik heb altijd een glimlach."(Bay Önaçan. Türkler sevimli ve sempatik insanlar. Bana hep gülümsüyorlar.)

Deniz sezonunu özledim.