Derinliklerde dev okyanuslara işaret var!

Manto tabakaları arasındaki kayalara sıkışmış su

“Nihayet emrimiz gelip, tandır kaynamaya başlayınca (sular coşup taşınca) Nûh’a dedik ki: “Her cins canlıdan (erkekli dişili) birer çift, bir de kendileri hakkında daha önce hüküm verilmiş olanlar dışındaki âilen ile iman edenleri ona yükle.” Ama onunla beraber sadece pek az kimse iman etmişti.” Hud -40

Amerikalı jeolog Graham Pearson 2014 yılında Brezilya’nın Mato Grosso arazisinde bulduğu bir kahverengi elmasın içinde hidroksil iyonları (OH) taşıyan ringwoodite minerali keşfetti. Daha önce Amerikalı Jacobsen tarafından bulunan ve en az % 1,5 su ihtiva eden bu mineral üst manto tabakası ile alt manto tabakası arasındaki geçiş bölgesinde (440 – 660 km) yer alıyor.

Geçiş tabakasındaki ıslak ringwoodite kayalarında okyanusların toplamının yaklaşık 3 katı su bulunabileceği tahmin ediliyor. Bu suyun yüzeye çıkması halinde karaların dağların tepelerinden ibaret kalabileceği düşünülüyor.

Geçiş tabakasındaki su döngüsünü araştırmak üzere yüksek basınç ve sıcaklık deneyleri yapan Steve Jacobsen ve Brandon Schmandt, ringwoodite kayalarının üzerlerindeki basınç artmasıyla aşağılara inerek suyunu bırakıp silicate perovskite mineraline dönüştüğünü, bunun da tekrar yukarı çıkıp okyanus geçişlerinden su topladığını bulmuşlar.

Hud – 40’taki “tandırın kaynamaya başlaması” ifadesi acaba çok sayıdaki volkanik aktivite olabilir mi? Böylece, geçiş tabasındaki suların yeryüzüne çıktığı, zamanı geldiğinde de suyunu kaybeden mineral katmanları tarafından emildiği düşünülemez mi? Dağlar gibi dalgaları da okyanus dibi depremleri ile oluşan dev tsunamiler getirmiş olamaz mı?

Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.