- Kategori
- Şiir
Derken...
Gidiyor etrafdakiler bir bir
Sırası gelen gidiyor
El sallanmıyor peşlerinden
Derken; bir sel, gözyaşı dökülüyor yollara
---
Hayatım dönüyor boşa
Zembereğinden boşanmışçasına
Ne dur, ne durak biliyor
Derken; bir dertli dolap, iniliyor olanlara
---
Ayrılık zor geliyor içimdeki çocuğa
Unutmuyor saçındaki güle hangi elin dokunduğunu
Kurutmuyor, yeşertiyor düş bahçelerini
Derken; bir çöl rüzgarı, savuruyor sonlara
---
Titriyor kalemim yazarken
Ya bir an hepsi üşüşüyor cümlelerin
Ya da hepsi bir olup, adressiz şehrime dağılmış
Derken; bir piyano sesi, vuruyor kayıp ruhlara
---
Söylenmiyor nicedir adım
Harfleri sende kalmış, benim bir yarım
Söyle, yeter ki dinsin şu ızdırabım
Derken; bir aksi sada, çalınır kulaklara
---
İçimdeki sahilde koşar bin atlım
Gören okyanusum coşar, fırtınaya durur
Yağmurlar açık yaralarıma şifa olur
Derken; bir şimşek çakar, uzakdaki yakınlara
---
Gitmeler geliyor her an bana
Bırakmıyor beni bu zindan bekçileri
Bir çok şeye hasretken şimdi
Bir umut yeşeriyor, kupkuru toprağımda
FBA