Devletten, Milletten Uzak!

Geçmişte kaldı bir fincan kahve, tatlı bir çift söz;
Konu komşu, hısım akraba kapılardan uzak.

Vazgeçtik etten, pirinçten, kıçı pisli tavuktan;
Soğan-ekmek ve bir tas çorba sofralardan uzak.

Hey! Odunum odun! Kırmızıdır köyneğin, donun.
Odunun düğümü, çırası... ocaklardan uzak.

Tencerenin karası, olmuş yüzünün yarası;
Ar, namus tertemiz! Şeref politikadan uzak.

Al birini vur ötekine; dım, dım, dımbıda dım;
Kazan kulptan, kepçe saptan, akıllar baştan uzak.

Hep kımıl değmiş un bozuk, su bozuk, maya bozuk;
Çürük tekne, çürümüş hamur... fırınlardan uzak.

Gördük... cumhuriyet, hürriyet, hukuk ve adalet
Hepsi bende... diyenden de cücüğünden de uzak.

Ne rahat yüzü gördü Millet, ne de dirlik Devlet;
Yesinler birbirini! Devletten, Milletten uzak.

Bekir Ali